شاید این چند روز تو اخبار درباره شکایت خانم شانون لی دختر مرحوم بروس لی از یک رستوران فست فود زنجیره ای در چین به خاطر استفاده از طرح بروس لی در لوگو رستورانشون شنیده باشید. حقیقت اینه که چندین سال پیش خانم لی که بنیاد بروس لی رو مدیریت می کنه، تقریبا هرآنچه مربوط به بروس لی می شد حتی اسم و فامیل بروس لی به لاتین رو به عنوان نشان تجاری ثبت و مالکیتش رو در اختیار گرفتن.
شما حتی بعضا وقتی تو نشریات خارجی مطلبی درباره بروس می خونید می بینید در انتهای مقاله به این موضوع که این اسم یک اسم ثبت شده است اشاره کردن. حالا استفاده تجاری از تصویر که بماند. در حال حاضر کسی حتی اگر بخواد فیلمی از بروس لی بسازه یا از کاراکترش در برنامه یا بازی ویدئویی استفاده کنه باید موافقت و اجازه نامه کتبی از این بنیاد و خانواده اش رو داشته باشه.
حالا برهمین اساس خانم لی از این فست فود چینی شکایت کرده. اگرچه مسئولان رستوران گفتن که ۱۵ ساله دارن از این طرح استفاده می کنن و طبق قوانین چین کار خلافی انجام ندادن، اما خانم لی خواهان توقف استفاده از این طرح و دریافت غرامت ۳۰ میلیون دلاری شده.
گاهی آدم فکر می کنه این دور بودن ما از جامعه جهانی هر ایرادی داشته باشه حداقل این حُسن رو داشته که تو این زمینه ها واسه خودمون خودمختاری داریم و هرچی رو بخوایم مال هرکی باشه راحت استفاده می کنیم عین خیالمون هم نیست. تصور کنید از امروز بشیم یک عضو واقعی از جامعه جهانی با تمام مسئولیت هاش، اونوقت اونقدر تو این سالها استفاده غیرقانونی از فیلم و کتاب و نرم افزار و اپلیکیشن تولید دیگران داشتیم و برامون کپی کردنشون عادی شده که احتمالا تمام دارایی های بلوکه شدمون که هیچی چهاربرابر هم بذاریم روش بدیم بره، بازهم حالا حالاها باید به صغیر و کبیرغرامت بدیم!
—
مازیار عبداللهی نیا