تو این کلیپ – حداقل تو این برشهایی که ازش می بینیم – انگار بیشتر از اینکه شاهد یک مبارزه باشیم، جوجو داره والری رو کتک می زنه! جدای این مبارزه خاص که حالا شرایط خودش رو داره و خیلی هم ربطی به بحث ما نداره، در کل رعایت حرمت حریف فقط یک بحث اخلاقی نیست و می تونه یک استراتژی هم محسوب بشه. سان تزو استراتژیست شهیر چینی در کتاب «هنر جنگ» می گه همیشه برای دشمنت یک راه فرار بذار. در دفاع شخصی هم همیشه توصیه می کنیم که امکان فرار برای طرف مهاجم بذارید. در جنگ اگر دشمن به مشکل بخوره و راه فرار داشته باشه احتمالا عقب نشینی می کنه، اما اگر راه فرار نداشته باشه تا آخرین نفس و با تمام قوا می جنگه. در موقعیت دفاع شخصی اگر مهاجم وقتی متوجه شد که طعمه خودش رو اشتباه انتخاب کرده راه فرار داشته باشه، احتمالا می زنه به چاک! اما اگر حس کنه تو مخمصه افتاده، برای نجات خودش دست به هر خشونتی می زنه.
بایگانی برچسب: s
یک اتفاق تاریخی دیگر در راه است؟
شاید شیوه مدیریت «دانا وایت» خصوصا در سالهای اخیر منتقدانی داشته باشه، اما یک چیز مشخصه و اون اینکه وایت در اونجایی که پای منافع تشکیلاتش – حداقل از دید خودش – درمیون باشه از شیوه «مرغ یک پا داره» پیروی نمی کنه و اگر لازم باشه مرغش ده تا پا هم در میاره! نمونه مشهورش راه اندازی بخش بانوان در UFC بود.
برشی از یک مبارزه – قسمت (۵)
یک تاکتیک خوب، تاکتیک لو نرفته است!
این ویدئو رو که یکی از دوستان لطف کردن و فرستادن خودش تا حدی گویای همه چیز هست. مبارزه بین «بن ایل داریوش» از فایترهای با اخلاق ایرانی تبار در مقابل EDSON BARBOZA است. همونطور که می بینید در اواخر راند اول داریوش یک «جب» نشون می ده و بلافاصله می ره برای زیرگیری. موفق نیست اما خطری هم براش پیش نمیاد. حدود دو دقیقه از راند دوم گذشته که دوباره از همین تاکتیک استفاده می کنه؛ جب و بعد زیرگیری! اینبار هم نتیجه ای نمی گیره. به اواخر راند نزدیک می شیم که دوباره عین همین تاکتیک رو پیاده می کنه؛ جب و بعد زیرگیری…اما اینبار دیگه حریف انگار دستش رو خونده و بعد از جب با یک «نی کیک» منتظرشه و ازش پذیرایی می کنه!
بازگشت مبارز یک دست
اگرچه Nick Newell تنها مبارز با مشکل جسمانی در مسابقات رزمی نیست اما اگر اشتباه نکنم اولین و تنها مبارزی است که موفق شده با همین شرایط در مبارزه با افراد سالم کمربند قهرمانی یک سازمان رو هم به دست بیاره(فیلم این مبارزه تاریخی چند پست بالاتر هست). نیک که سابقه مبارزه در لیگ شناخته شده WSOF رو هم داره، دو سال پیش با رکورد جالب ۱۳ برد و تنها ۱ باخت، به علت آسیب دیدگی اعلام بازنشستگی کرد. اما حالا در کنار خبر پس گرفتن کمربند قهرمانی از جان جونز به خاطر دوپینگ در مبارزه مقابل کورمیر، خبر امضا قرارداد چند مبارزه با پروموشن نسبتا تازه تاسیس LFA و بازگشت دوباره نیک به میدان مبارزه هم جلب توجه می کنه.
کانر VS فلوید؛ استراتژی کانر چه خواهد بود؟
دیگه چیزی به روز موعود و مبارزه تاریخی بین «کانر مک گرگور» و «فلوید می ودر» نمونده. مبارزه ای که البته از دید خیلی ها فقط یک نمایش بزرگه.
اما بیاید از منظر دیگه ای به این رویداد نگاه کنیم، در دنیای واقعی بسیار محتمله شرایط مشابهی برای یک رزمی کار پیش بیاد، زمانی که ما به دلایلی نمی تونیم از بخشی از توانایی هامون در مبارزه استفاده کنیم. آیا در چنین شرایطی دیگه باید کارمون رو تموم شده بدونیم؟ قطعا نه! کانر الان یک همچین وضعیتی داره، از عمده سلاح هایی که به عنوان یک فایتر MMA در اختیار داشته محرومه اون هم در مقابل کسی که در شیوه مبارزه خودش یک سر و گردن ازش بالاتره. اما این لزوما به این معنی نیست که هیچ شانسی در این رویارویی نداره.
عذرخواهی «جو روگان» مصاحبه گر UFC از کورمیر
کلا داشتن شرافت و رعایت اصول اخلاقی تو تمام مراحل زندگی چیز خوبیه. حالا تو مشاغل مختلف یه چیزی به اسم «اخلاق حرفه ای» هم داریم که بهش اضافه می شه. دیروز یه مبارزه مهم رو شاهد بودیم، مبارزه بین «جان جونز» و «دانیل کورمیر» که از جهات مختلف اهمیت داشت. خب کورمیر مغلوب شد و کمربند قهرمانی رو از دست داد. بعد از این مسابقه عکسی ازش تو شبکه های اجتماعی پخش شد با یک حالت بغض کرده و گریان شبیه بچه ها، کلی هم با این عکس شوخی کرده بودن. راستش من خودم هم اول که دو- سه جا عکس رو دیدم فکر کردم فوتوشاپه. اما بعد فیلمش رو که دیدم متوجه شدم حقیقته و درخلال مصاحبه «جو روگان» مصاحبه گر UFC باهاش، در شرایطی که بعد از باخت از نظر روحی به هم ریخته بوده اتفاق افتاده.
درباره MMA بیشتر بدانیم
این روزها دوباره جو عمومی نسبت به مسابقات MMA داغ شده و همچنان کسانی که تازه با این مسابقات آشنا میشن بین مجموعه ای از اطلاعات درست و غلط و برداشتهای شخصی سرگردانند. این کتاب کوچیک نسخه به روز شده همون جزوه قدیمیه “این است MMA” هست که احتمالا خیلی هاتون قبلا دیده بودید، یک سری اطلاعاتش به روز شد و مختصری هم بهش اضافه کردم. امیدوارم بتونه در حد یک راهنمای خیلی ساده برای کسانی که تازه با این رشته آشنا شدن و میخوان بیشتر در موردش بدونن مفید باشه.
گگارد موساسی رسما به Bellator پیوست
گگارد موساسی (گغارت موسسیان) فایتر ایرانی الاصل UFC رسما به Bellator پیوست.
گگارد فایتر کهنه کاری است که تجربه مبارزه در رده های مختلف وزنی و سازمانهای مختلفی رو داره، درحال حاضر یکی از بهترین میان وزنهای جهانه، هر پنج مبارزه آخرش تو UFC رو برده و در رنکینگ اعلامی خود UFC بالاتر از مبارزانی چون “ویتور بلفورت”، “اندرسون سیلوا” و “کریس ویدمن” قرار داره. پس واقعا چرا باید UFC همچین استعدادی رو به راحتی از دست بده؟ این سئوالی است که خیلی از رسانه های MMA هم به اون پرداختن و پاسخ تقریبا مشخصه؛ گگارد موساسی، کانر مک گرگور نیست! به همین سادگی!
هردم از این باغ بری می رسد!
یعنی آدم واقعا بعضی وقتها چیزهایی می شنوه، می خونه و می بینه که حیرت می کنه! جدیدا توی این اوضاع آشفته MMA ایران عزیزی پیدا شده به نام جناب «الکس دلشاد»، اونطور که خودش رو معرفی کرده مقیم کانادا و قهرمان سازمانهای One Championship یا به قول خودش ۱FC و Bellator شده و حالا هم داره تو UFC مبارزه می کنه! شگفتا که یکی از فایترهای بسیار پرطرفدارمون هم چندی پیش تو صفحه اش پستی گذاشته و پیروزی این قهرمان به قول ایشون خوش نام ایرانی در UFC رو تبریک گفته! آخه مگه می شه تو قرن بیست و یکم، تو عصر رسانه، اونهم نه تو یه نقطه دور افتاده که وسط فضای مجازی و نه جلوی یک سری مخاطب بی اطلاع از موضوع که جلوی کسی که خودش فایتره کسی بیاد چنین ادعاهایی بکنه و موفق هم بشه؟!! شده دیگه!