بایگانی برچسب: s

همه می دانیم که رشته «کشتی» از سابقه تاریخی در ایران برخورداره و به نوعی ورزش ملی ما محسوب میشه. همیشه به این موضوع فکر می کردم که کشتی های محلی ما که در بیشتر استانهای کشور به شکل و شمایل بومی تمرین می شه خیلی جای کار داره و اگر یک کار پژوهشی درست و حسابی روی اونها بشه، چه بسا بشه انونها رو به عنوان استایلهای سنتی کشتی به دنیا معرفی کرد. چند روز پیش اتفاقی چشمم به این خبر افتاد که «کشتی گیله مردی ثبت جهانی شد». خب هم هیجان زده شدم و هم کنجکاو. گفتم انگار بالاخره یه عده به فکر افتادن و داره اتفاق های خوبی میافته. اما… اما… اما وقتی متوجه شدم جریان از چه قراره رسما هنگ کردم! حالا ببینید جریان از چه قراره:

بیشتر بخوانید ←

همه روزه صدها نفر علاقه مند به عنوان هنرجو در کلاس های رزمی ثبت نام می کنند. اما تنها عده معدودی از آنها این مسیر را تا رسیدن به درجات بالا ادامه می دهند. این موضوع دلایل گوناگون و متنوعی دارد. شاید یکی از دلایل اصلی آن، عدم تطابق پیش فرض ها و تصورات این هنرجویان با حقیقتی است که با آن روبرو می شوند. گاهی اوقات نیز انتخاب اشتباه یک سبک یا یک کلاس رزمی و پیامد های حاصل از آن می تواند دلیل این امر باشد. از اینرو مجموعه مواردی که شما باید قبل از ثبت نام در کلاس های رزمی در نظر بگیرید، از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر آماده اید با هم پنج مورد اساسی در این زمینه را مرور می کنیم:

بیشتر بخوانید ←

این روزها در جامعه رزمی صحبت از مسابقات جهانی “توآ” و جهانی شدن “رزم های ایرانی” و از این حرفهاست. مسئولین فـدراسـیـون “کـونـگ فـو” و الـبـته  “ووتا” با آب و تاب از کشفیاتشان مبنی بر وجود رزم در ایران باستان و هاج و واج ماندن خارجی ها از اسناد شگفت آور کشف شده سخن گفته و می گویند: “این شرایط رو ما داریم ایجاد می کنیم که دنیا را به این آگاه بکنیم که ایران تاریخ داره و این هنر و این تاریخ رو به دنیا صادر بکنیم.” نظر به اینکه در اینجا بحث “رزم های محلی” و “رزم ایرانی” مطرح شده و موضوع  شخصی نیست، یعنی قضیه در حد تحقیقات یا ابداع یک سبک یا ادعاهای شخصی یک نفر نیست و حالا قرار است حاصل این پروژه با حمایت وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک به سازمانهای بین المللی معرفی و به قولی جهانی شود، موضوع دیگر شوخی نیست که بنشینیم و ببینیم یک عده چکار می کنند یا نمی کنند. قضیه ملی است و از آنجا که ظاهرا مسئولان رده بالای ورزش کشور اهمیت آن را جدی نگرفته و متوجه تبعات احتمالی آن در صورت طی نکردن یک روند صحیح نیستند، لازم است تا هر کس که می تواند و نظر و نقد و پیشنهادی دارد در این بحث های مطرح شده مداخله کند. به هرحال تاریخ این کشور ارث پدری یک عده خاص یا سرقفلی یک فدراسیون بخصوص نیست که همه تماشاچی باشیم و یک عده برای خودشان ببرند و بدوزند.  به عنوان کسی که شخصا در مورد تاریخچه و وجود احتمالی روش هایی از رزم در ایران باستان دغدغه داشته ام، می خواهم این نکته را در همین اول بحث بگویم که این نوشته  – که طبیعتا ممکن است خالی از خطا هم نباشد – اگرچه ممکن است در برخی از قسمت ها با کمی تندی و نقد بی رحمانه همراه باشد، اما وجدانا از نگارش آن هدفی جز دلسوزی و هشدار به مسئولان  و همه کسانی که هم در مورد تاریخ و گذشته ایران و هم در مورد هنرهای رزمی دغدغه و نگرانی دارند نداشته ام و امیدوارم این مطلب باعث دلخوری شخص یا فدراسیونی نشود.

ادامه نوشته

عکس از هاملت سهاکیان

در حالیکه به قول خود مسئولان فدراسیون ورزش های رزمی بیشتر از ۶ ماه به برگزاری سومین دوره فستیوال هنرهای رزمی در جزیره کیش مانده است، سرپرست فدراسیون توضیحاتی درباره این دوره از فستیوال داده اند که به نوبه خودش بسیار جالب و تامل برانگیز است. از دعوت «مایک تایسون» به ایران تا صحبت از اینکه این فستیوال، فستیوال «برسی» فرانسه را پشت سر گذاشته و صحبت از هزینه یک میلیارد تومانی برگزاری آن که البته مسئولان وزارت ورزش قرار است پرداخت کنند!! در مورد دعوت از قهرمان اسبق بوکس حرفه ای جهان «مایک تایسون» که حرفی نمی زنیم. از قدیم گفته اند «سنگ بزرگ علامت نزدن است» و تجربه این سالها هم به ما نشان داده که اعلام اینگونه خبرها بیشتر کارکرد تبلیغاتی دارد و نباید زیاد جدیشان گرفت. آوردن «جکی چان» هنرپیشه شاخص سینمای اکشن به دعوت فدراسیون سابق کونگ فو، صحبت از پیشنهاد برگزاری مسابقات جایزه بزرگ K-1 به میزبانی جزیره کیش! آوردن خانم «هیلاری سوانک» هنرپیشه اسکاری هالیوود جهت برگزاری سمینار کیک بوکسینگ برای بانوان ایرانی! و حالا هم دعوت از «مایک تایسون»! سرنوشت این یکی هم احتمالا فرقی با آن قبلی ها که هیچ کدام نه منطق درستی داشت و نه عملی شد ندارد. اما در مورد برخی دیگر از اظهارات مطرح شده – خصوصا در رابطه با مقایسه این فستیوال با جشنواره «برسی» جای بحث بسیار است.

بیشتر بخوانید ←

تقریبا اکثر کسانی که برای نخستین روز پا در یک کلاس رزمی می گذارند، به روزی فکر می کنند که در آزمون کمربند سیاه خود شرکت کرده و به دریافت آن نایل می شوند. اما از آنجا که این امر مستلزم سالها تلاش و تمرین است ؛ خیلی از آنان هرگز آن روز رویایی را تجربه نمی کنند. در این شماره چند راه کار ساده را به شما معرفی می کنیم که امیدواریم با پیروی از آنها ، مسیر گاها سخت و طاقت فرسایی را که باید تا رسیدن به آن روز موعود پشت سر بگذارید، برایتان تبدیل به مسیری پرماجرا، مفید و خاطره انگیزگردد.

بیشتر بخوانید ←

۱- یک فقره  فیلم « بروس لی» از تلویزیون پخش می شود!

۲-  « بروس لی» با سروصداهای خاص خودش، وسیله ای را دور بدنش می چرخاند و حریفانش را نقش بر زمین می کند،

۳-  شما شدیدا جوگیر می شود،

۴-  به اولین مغازه فروش لوازم ورزش های رزمی رفته، یک جفت از همان وسیله مذکور را خریداری می کنید،

۵-  …………………………………………….. !

۶-  حالا علاوه بر یک سر و کله زخمی، یک لوستر خرد شده، شیشه تلویزیون آسیب دیده و یک آینه شکسته هم روی دستتان مانده است!

بیشتر بخوانید ←