بن ایل داریوش؛ جنگنده در میدان، متواضع در خانه
“بن ایل داریوش” Beneil Dariush از هموطنان آشوری مقیم آمریکاست که مدتی است موفق به حضور در مسابقات UFC شده است. داریوش از مبارزین جوانی است که می توان به موفقیتش در رقابتهای MMA بسیار امیدوار بود. پایه مهارتهای رزمی او با جوجیتسو برزیلی شکل گرفته که یکی از رشته های مهم در MMA است. او نه تنها کمربند مشکی جوجیتسو برزیلی را دارد که در رده های کمربند آبی، بنفش و قهوه ای عنوان قهرمانی جهان را هم در این رشته به دست آورده و جدای آن موی تای را هم در سطح بالای آن دنبال می کند. این سابقه فنی را اگر در کنار روحیه آرام و متواضع او بگذاریم و نیم نگاهی هم به کسب دو پیروزی او در رقابتهای UFC داشته باشیم، و از خاطر نبریم که پیش از ورود به UFC هیچ شکستی در کارنامه حرفه ایش به چشم نمی خورد، می بینیم که می توان نسبت به آینده او بسیار خوشبین بود.این مصاحبه که کاملش را می توانید در شماره مهرماه ماهنامه رزم آور مطالعه کنید به واسطه مادر محترم ایشان خانم “دوریس خوبیر” انجام شد و سعادتی شد تا در کنار یک مبارز، حرفهای مادر یک مبارز را هم بشنویم! این شما و این “بن ایل داریوش”!
“بن ایل” در ابتدا از شروع فعالیتت در هنرهای رزمی برایمان بگو؛ از چندسالگی ورزشهای رزمی رو شروع کردی و با چه انگیزه ای؟ از همون اول به فکر قهرمانی بودی؟
– من ورزشهای رزمی رو از ۱۷ سالگی و با جوجیتسو شروع کردم، اون زمان اصلا به فکر شرکت در مسابقات و قهرمانی نبودم. درواقع تا ۶ ماه اول جوجیتسو برای من فقط یک علاقه شخصی و جنبه سرگرمی داشت. اما کم کم علاقم بیشتر شد و بعد از ۲ سال وارد مسابقات شدم و در رده کمربند آبی، بنفش و قهوه ای به مقام قهرمانی رسیدم.
و بعد به فکر ورود به رقابتهای MMA افتادی؟
– زمانی که جوجیتسو کار می کردم نه، اصلا تو این فکر نبودم. یک روز یکی از مربی ها به من پیشنهاد داد در یک مبارزه MMA که البته توسط یکی از شرکتهای نه چندان معروف برگزار می شد شرکت کنم. من هم فقط برای اینکه تصور نکنند ترسیده ام قبول کردم. خانواده اصلا خبر نداشت، در اون مبارزه پیروز شدم و از همانجا احساس کردم می توانم در این رشته موفق باشم. به هرحال MMA رشته پرطرفدار و رو به رشدی بود و از جنبه های مختلف احساس کردم بهتر است در این رشته به فعالیتم ادامه بدهم.
کمی قبل از ورودت به UFC، یکی از سایتهای خبری MMA از تو به عنوان یکی از استعدادهای غایب در UFC یاد کرده بود، خودت هم حتما از همان وقتی که وارد رقابتهای MMA شدی به فکر مبارزه در UFC بودی، درسته؟ الان به فکر کسب کمربند قهرمانی UFC در رده وزنی خودت هستی؟
– من وقتی وارد رقابتهای MMA شدم از همون مبارزه اول مطمئن شدم که می تونم در این رقابتها پیشرفت کنم و بالا بیام. می دونید که ورود به UFC خیلی سخته، الان چندتا فایتر در UFC هست؟ مثلا ۵۰۰ تا؟ اما هزاران هزار باشگاه در سرتاسر جهان وجود داره و در هرکدام از آنها صدها مبارز تمرین می کنند و همه دوست دارند وارد UFC شوند. خب می بینید که واقعا ورود به UFC سخت است. الان اگر شما حداقل ۱۰-۱۲ تا برد در کارنامه تان نداشته باشید بعید است UFC اصلا با شما قرارداد ببندد. اما از این دشوارتر باقی ماندن در UFC است. شما مبارزان زیادی را دیده اید که وارد UFC شده اند اما امروز خبری از آنها نیست. چون اگر در UFC موفق عمل نکنید خیلی راحت ممکن است دیگر قراردادشان را با شما تمدید نکنند. بنابراین از ورود به UFC دشوارتر موفق عمل کردن و باقی ماندن در آن است. من هم البته که برای موفقیت و پیشرفت در UFC تلاش می کنم، هدفم کسب کمربند قهرمانی است و مطمئن هستم که به آن می رسم.
می دونستی که در ایران کلی طرفدار داری که از طرق مختلف اخبار مبارزاتت رو دنبال می کنند؟
– خب من ارتباط مستقیمی که ندارم اما از طریق اینترنت و شبکه های اجتماعی درجریان قرار می گیرم که در ایران و همچنین در بین آشوری های عراق، سوریه، استرالیا و… طرفداران زیادی دارم و این موضوع همیشه به من روحیه می دهد.
دوست داری به ایران سفر کنی؟
– بله، خیلی زیاد. منتظر یک فرصت مثلا دو هفته ای هستم تا این تصمیم رو عملی کنم. الان اگر نیم ساعت هم از تمرین دور باشم به این معنی است که حریفم نیم ساعت از من جلو افتاده! بنابراین باید زمان مناسبی برای این کار پیدا کنم. UFC قرار بود مسابقاتش را به ترکیه هم ببرد، اگر این اتفاق بیافتد ممکن است این فرصت در جریان مبارزه بعدی ام ایجاد شود. می دانم که ایران در برخی از رشته ها مثل کشتی بسیار قوی است و شاید این سفر از نظر فنی و تکنیکی هم برای من مفید باشد.
خیلی از جوانهای ایرانی دوست دارند وارد رقابتهای MMA شوند، برای پایان این مصاحبه دوست داری چه توصیه ای برای آنها داشته باشی؟
– اگر می خواهند در این رشته موفق شوند باید واقعا به این رشته علاقه داشته باشند چون ورزش راحتی نیست. خود من همین جایی که امروز رسیده ام حاصل ۸ سال هفته ای ۵ روز تمرین سخت بوده و تازه اول راه هستم. باید علاقه داشته باشید، دیسیپلین داشته باشید و سخت تمرین کنید. اگر کسی صرفا برای پول و شهرت بخواهد وارد این رشته شود واقعا دوام نمی آورد و بعید است به موفقیت برسد، باید واقعا علاقمند این رشته باشید تا بتوانید فشار تمرینات سخت را تحمل کنید.
* متن کامل مصاحبه در شماره مهرماه ۹۳ ماهنامه رزم آور
از وقتی که به ما دادی ممنونیم و برات آرزوی موفقیت می کنیم. مطمئن باش از این به بعد چند میلیون ایرانی هم با هیجان مبارزاتت رو دنبال خواهند کرد و برای موفقیتت دعا می کنند. حالا اجازه بده چندتا سئوال هم از مادر داشته باشیم و ببینیم جدای از مبارزه، درخانه هم پسر خوبی بودی یا نه؟!
مادر، شما با ورود “بن ایل” به مسابقات MMA مشکلی نداشتید؟ مادرها – خصوصا مادر ورزشکاران – عموما همیشه نگران آسیب دیدن فرزندانشان هستند حتی اگر در ساده ترین ورزشها فعالیت کنند، چه برسد به مبارزه در MMA! شما مخالفتی با این انتخاب “بن ایل” نداشتید؟
– خب راستش زمانی که رفته بود دنبال جوجیتسو کمی نگران شدم. اما گفت مامان جوجیتسو مثل کشتی می مونه، مگه شما تو ایران بودی کشتی ایران رو ندیدی؟ این هم مثل کشتی است. بعد که رفت مسابقات MMA اوایل ما اصلا خبر نداشتیم. می دیدم که پول می آورد خانه اما نمی دونستم مربوط به مسابقاتش می شه. تا اینکه دخترم گفت که مامان بن ایل رفته دنبال مسابقات MMA ولی بهتره که مانعش نشی و باهاش مخالفت نکنی. من می دونستم که MMA رشته خطرناکیه و قبولش برام سخت بود. اما با علاقه ای که در بن ایل دیدم ترجیح دادم مخالفتی نکنم. می دونید بن ایل خیلی اهل خانواده است، اما حتی وقتی عروسی خواهرش بود چیزی از تمریناتش کم نکرد و من هم وقتی دیدم تا این حد MMA براش مهمه و راهش رو انتخاب کرده، باهاش مخالفتی نکردم و سعی کردم با این موضوع کنار بیام.
یعنی الان که با قضیه کنار اومدید دیگه مبارزاتش رو مستقیم تماشا می کنید؟!
– اوایل که واقعا نمی توانستم تحمل کنم، حتی جرات نمی کردم از جلوی تلویزیون رد بشم! یک بار مسابقاتش رو رفتم از نزدیک ببینم که اصلا برام قابل تحمل نبود. مبارزه اش در امارات رو هم که اصلا نتونستم ببینم و از خونه زدم بیرون! این مبارزه آخرش را بخشهاییش رو دیدم. درواقع یه قسمتهایی رو می بینم و یه صحنه هایی رو هم که نمی تونم تحمل کنم یا نگاه نمی کنم یا از اتاق می رم بیرون. البته الان نسبت به روزهای اول خیلی بیشتر با موضوع کنار آمده ام. یعنی “بن ایل” یک بار باهام صحبت کرد و گفت من روزی ۵-۶ ساعت تمرین می کنم و هربار کبود میام خونه، درسته؟ خب این مسابقات حالا ۳ یا ۵ دقیقه نه دیگه آخرش ۱۵ دقیقه است! فکر کن این ۱۵ دقیقه از اون چند ساعتیه که من هر روز دارم تمرین می کنم! به هرحال این حرفها و البته این حقیقت که هر رشته دیگه ای هم می تونه آسیب داشته باشه باعث شده که نسبت به روزهای اول برام قابل تحمل تر باشه.
در کل از بن ایل راضی هستید؟!
– اینجوری بگم که اگه ۱۰۰ تا بچه داشته باشم، به شرط اینکه مثل بن ایل باشند در بزرگ کردنشان هیچ مشکلی ندارم! اینقدر که این بچه بی آزار بود و حتی یک بار در این سالها برای تربیتش صدای من بالا نرفت! خیلی پسر خانواده دوست و خونگرمی است، همین است که اطرافیان همه دوستش دارند. ضمن اینکه پسر فوق العاده متواضعی است و اصلا اهل شهرت طلبی نیست. نه اینکه از شهرت بدش بیاید یا شهرت چیز بدی باشد، اما اهل خودنمایی و فخرفروشی نیست. یکبار کمدش را تمیز می کردم باور کنید نزدیک به ۱۴۰ مدال بیرون آوردم! خواهرم تعجب کرده بود و می گفت چرا به ما نگفته بودی؟ گفتم ما خودمان هم خبر نداشتیم! خیلی هم پسر مهربان و دلسوزی است؛ الان می دانم که دارد تلاش می کند برای کمک به کردها، آشوری های، مسیحی ها و کودکان عراقی که با مشکل مواجه هستند کمک جمع کند. من که کاملا ازش راضی هستم.
* ادامه مصاحبه در شماره مهرماه ۹۳ ماهنامه رزم آور
—
بن ایل داریوش در یک نگاه:
سن: متولد ۶ می ۱۹۸۹ – ۲۵ سال
متولد: ایران
مقیم: ایالت کالیفرنیا، آمریکا
قد: ۱۷۸سانتی متر
وزن: ۷۰ کیلوگرم
رده وزنی: سبک وزن
تیم: Kings MMA
رشته: جوجیتسو برزیلی / موی تای
سال فعالیت: از سال ۲۰۰۹ میلادی تا امروز
—
مصاحبه از مازیار عبداللهی نیا / ماهنامه رزم آور / مهر ۹۳
—
یک دیدگاه بر “مصاحبه اختصاصی با “بن ایل داریوش””
سلام مازیار عزیز،با تشکر از قرار دادن این مصاحبه ی جالب و مفید
با ذکر منبع و لینک فعال مطلبتون رو در سایتمون قرار دادیم،مایه خرسندی و افتخار ماست که از انجمن ایران یو اف سی http://www.iranufc.biz دیدن کنید.
خواهش می کنم، اختیار دارید.
سایتتون رو دیدم، اطلاعات خوبی توش رد و بدل شده و خیلی خوبه که به مخاطبینتون اطلاعات درستی در مورد نداشتن نمایندگی UFC در ایران -که متاسفانه خیلی مورد سوء استفاده قرار گرفته- و موضوعات مختلف مربوط به مسابقات MMA دادید. امیدورام موفق باشید.
با سلام و تشکر بابت مطلب خوبتون.
مطلبتون را با اجازه با ذکر منبع و نام شما در سایت خود درج کردم .
http://sportway.ir/
خواهش می کنم. لطف کردید.