شاید شیوه مدیریت «دانا وایت» خصوصا در سالهای اخیر منتقدانی داشته باشه، اما یک چیز مشخصه و اون اینکه وایت در اونجایی که پای منافع تشکیلاتش – حداقل از دید خودش – درمیون باشه از شیوه «مرغ یک پا داره» پیروی نمی کنه و اگر لازم باشه مرغش ده تا پا هم در میاره! نمونه مشهورش راه اندازی بخش بانوان در UFC بود.
زمانی دانا می گفت از دید اون اونقدر فایتر خوب زن نداریم که بشه یک کتگوری براشون تشکیل داد. اما بعد با روندا قرارداد بست و دیدیم که بخش بانوان UFC در اوزان مختلف نه تنها راه افتاد که چه جایگاهی هم پیدا کرد. یکی دیگه از اون نظرهای «منفی» که ظاهرا داره به «مثبت» تبدیل می شه بحث ورود معلولین به مسابقاته. خب دنیای حرفه ای رزمی بارها مبارزانی که معلولیت داشتن به خودش دیده چه در کیک بوکسینگ و موی تای و چه در MMA، از جمله اونها می شه به Nick Newell (با کارنامه قابل توجه ۱۴ پیروزی و ۱ باخت) اشاره کرد. نیک از اون جهت خاصه که تونسته کمربند قهرمانی یک پروموشن(LFA) رو هم به دست بیاره و سابقه مبارزه در لیگ شناخته شده WSOF رو هم داره.
منبع espn.com
درخشش نیک از سالها قبل این پرسش که آیا ممکنه یک روز اون رو در UFC ببینیم دربین دست اندرکاران MMA مطرح می کرد. موضوعی که آرزوی نیک هم بود. اما پاسخ دانا وایت دو کلمه ناامید کننده بود:«نه، هرگز»! وایت گفته بود اینجا مبارزه کردن با دو دست هم مشکله و از دید من مباره با یک دست دیوانگی است! اما حالا دو هفته ای هست که گفته شده با چراغ سبز وایت، نیک در شو سه شنبه شب اون یعنی DWTNCS (که از سال پیش راه افتاد و در اون مبارزان جوان مقابل چشمان دانا وایت مبارزه می کنن و توانایی های خودشون رو نشون می دن تا شاید شانس قرارداد بستن با UFC را پیدا کنند) حاضر خواهد بود. ماه آینده میلادی در باشگاه UFC در لاس وگاس نیک شانس خودش رو برای ورود به UFC محک خواهد زد. اگر اون بتونه وایت و مچ مکرهای UFC رو تحت تاثیر قرار بده اونوقت شاهد یکی از اتفاقات مهم و تاریخی در سازمان UFC خواهیم بود.
نیک که مادرزادی دست چپش از آرنج به پایین نداره، در طول دوران تحصیلش در رشته کشتی موفق شد صدها پیروزی در سطح دبیرستان و دانشگاه به دست بیاره. در دوران حرفه ای خودش در MMA هم تا به امروز تنها باختش مقابل Justin Gaethje بوده، کسی که قهرمان اسبق WSOF و مبارز حال حاضر سازمان UFC است.
—
مازیار عبداللهی نیا