بحث آسیب دیدگی در رقابتهای حرفه ای از اهمیت زیادی برخورداره. آسیب دیدگی ممکنه به معنی از دست دادن یک یا چند مبارزه باشه و به همین علت آگاهی از شیوه ها و درصد آسیب دیدگی اعضای مختلف در زمان مسابقات و به طور خاص تمرینات، می تونه هم برای ورزشکار و مربی و هم مربیان بدنسازی که با مبارزان کار می کنند مهم باشه.
بیشترین آسیب دیدگی ها همونطور که قابل حدسه در زمان مسابقات بوده(۷۷ درصد) تا تمرین(۱۰ درصد).
.
طبق آمار انستیتو، ضربات «استرایکینگ» از نظر تعداد بیشترین آسیب ها رو باعث شدن (۳۶٫۵ درصد کل آسیب دیدگی ها) و درمقابل تکنیکهای «گراپلینگ» و زمین زدنها از نظر شدت آسیب دیدگی در صدر هستند.
در مسابقات به ترتیب ضربات استرایکینگ ۶۴٫۹ درصد، نامشخص ۲۶٫۶ درصد، گراپلینگ ۷٫۶ درصد، سابمیشن ۰٫۸ درصد عامل آسیب دیدگی و بیشترین قسمت آسیب دیده سر و صورت بوده.
.
در زمان تمرین، استرایکینگ ۴۵٫۴ درصد، سابمیشن ۳۹٫۳ درصد، نامشخص ۹ درصد، گراپلینگ ۶ درصد موجب آسیب دیدگی شدن و بیشترین آسیب دیدگی هم مربوط به زانوها بوده. نکته جالب درمورد درصد آسیب تکنیکهای سابمیشنه، همونطور که می بینید در زمان مسابقات این میزان حتی به ۱ درصد هم نمی رسه اما در زمان تمرینات با یک رشد معنی دار به ۳۹٫۳ درصد می رسه. این نشون می ده که در زمان تمرین خیلی باید مراقب سابمیشن ها بود.
درکل طبق آمار پنج قسمت از بدن که بیشترین آسیب ها رو در UFC دیدن به ترتیب عبارتند از ۱٫سر ۲٫زانوها ۳٫مچ/دست ۴٫شانه ها ۵٫پاها
.
قسمت های دیگر را می توانید از طریق این لینک دنبال کنید
ادامه دارد…
—
مازیار عبداللهی نیا