حضور UFC در خاورمیانه؛ فرصت یا تهدید؟

خب UFC برای سومین بار به خاورمیانه اومده و فردا مسابقات UFC 242 رو در ابوظبی شاهد خواهیم بود. این بار اما کمی قضیه فرق می کنه و به نظر UFC برنامه بلند مدتی رو برای خاورمیانه درنظر داره.

سئوال: آیا اومدن UFC به منطقه ما و حضور فایتر ایرانی در اون می تونه به معنی افزایش شانس سایر فایترهای ایرانی هم باشه و آیا این مسیر رو برای ایرانی ها هموارتر می کنه؟

پاسخ : اون چیزی که می تونه نظر UFC رو به ایران یا به طور کلی تر به جامعه فارسی زبان جلب کنه اینه که آیا این جامعه بازار خوبی براش هست یا نه.

درجریان باشید مسابقات فردا بخش کوچکی از یک پازل بزرگتره که UFC برای خاورمیانه چیده؛ صحبت از یک قرارداد ۵ ساله با اداره فرهنگ و توریسم ابوظبی است، پس طبیعتا UFC برای مسابقات منطقه ای پیش رو نگاه مهربانانه تری نسبت به فایترهای بومی یا با پیشینه خاورمیانه ای (که کم هم نیستند)خواهد داشت تا با استفاده از اونها در این مسابقات محلی تماشاگر بیشتری رو جذب کنه.

به نظر من حتی قرارداد با امیر علی اکبری رو هم تو همین راستا باید ارزیابی کرد. شما فایتری دارید که با یک پروپاگاندای رسانه ای تبدیل به یک چهره پرمخاطب شده تا حدی که در حال حاضر در همین اینستاگرام حتی بیشتر از فایترهای شناخته شده بین المللی مثل الیستار اووریم، رز نامایوناس و یا همین داستین پویریر که فردا در رقابت اصلی مقابل حبیب مبارزه خواهد کرد دنبال کننده داره! خب طبیعی است که UFC متقاعد بشه به او و البته به خودش یک شانس بده(درواقع وقتی ما از حمایت از ایشون حرف می زنیم منظورمون همین حمایت های رسانه ای است که به اعتقاد من نقش پررنگی در ورودش به UFC داشته، نه حمایت مالی که ایشون می گه هرکی یک هزارتومانی به من داده بیاد بگیره!).

از یک نظر یعنی جذب تماشاگر حضوری هم احتمالا UFC پشیمان نخواهد شد و اگر در مسابقات پیش رو در منطقه، فایتر ما حضور داشته باشه احتمالا حضور قابل توجهی از ایرانی ها رو در سالن شاهد خواهیم بود که برای UFC و بهبود دیدش به استفاده از فایترهای ایرانی حداقل در مسابقات محلی موثره. اما از اون طرف بخش بزرگی از درآمدهای UFC از طریق فروش پخش مسابقات و حق رایت بازیها است و این درست همون نقطه ضعف ما است.

  قبلا در مورد اپلیکیشن ایرانی که اقدام به پخش مسابقات UFC می کرد نوشته بودم، این روزها سایت دیگری هم این کار رو شروع کرده. درسته که این کار پاسخ به نیاز مخاطبینه و مخاطب از این کار راضی است، اما باید به تبعات اون هم فکر کرد. هم اون اپلیکیشن  و هم این سایت، مشخصا جزو اسپانسرهای فایتر ایرانی و به نوعی بخشی از تیم ایشون هستند و این رابطه موضوع پنهانی نیست. احتمالا این پخش مسابقات هم دون پاشیدن برای ماههای آینده است که مبارزه فایتر ایرانی در UFC شروع بشه و با پخش مسابقاتش که قطعا تماشاگران قابل توجهی خواهد داشت سود کرد. اما UFC مثل ACA نیست که شما با ۳ دلار یک بلیت پخش اینترنتی بخری و بعد تماشای اون مسابقات رو به هزاران نفر بفروشی، شما با یک برند چند بیلیون دلاری طرفی که فقط ارزش قرارداد ۵ ساله اش با شبکه ESPN بیش از ۱٫۵ بیلیون دلار براورد می شه! و شما نمی تونی امکانی رو که با چنین رقمهایی واگذار می شه رایگان تصاحب کنی و تصور کنی آب هم از آب تکون نمی خوره.

مشکل حقوقی پیدا کردن با UFC هم بعیده به راحتی ACA حل بشه. درسته که به علت تحریمها  UFC عملا هم نمی تونه فعلا بازاری در ایران داشته باشه اما همونطور که اشاره شد می تونه روی تماشاگران حضوری ایرانی حساب کنه که قطعا پخش رایگان مسابقات روی این عدد هم تاثیر منفی می ذاره. درواقع تاثیر مثبت تنها برگ بنده فعلی ایران رو هم کاهش می ده و وقتی شما عملا سودی برای UFC نداشته باشی جذابیتت رو هم برای UFC از دست خواهی داد.

بله، من هم می فهمم که پخش مستقیم مسابقات خصوصا اگر با گزارش فارسی همراه باشه ایده وسوسه کننده ای است و هم مخاطب و هم ارائه کننده این کار ازش سود می برن، اما به هر حال از قدیم گفتن یا مکن با پیل بانان دوستی یا بنا کن خانه ای درخورد  پیل. اگر خواهان حضور در جامعه بین الملل و همکاری با تشکیلات بزرگی مثل UFC هستیم باید اقتضاعاتش رو هم بپذیریم.

مازیار عبداللهی نیا