کسانی امروز ادعای حل مشکل کیک بوکسینگ را دارند که دیروز می خواستند مشکل حجاب اسلامی بانوان را در مذاکره با K-1 حل کنند!
اگر به شما بگویم شخصی، فدراسیونی یا سبکی ادعا کرده است که تشکیلات K-1 پیشنهاد برگزاری مسابقاتش در ایران را به ایشان داده و حالا کمیته فنی آنها دارد این پیشنهاد را بررسی می کند، یا آنها با K-1 صحبت کرده اند تا مشکل حضور بانوان با حجاب اسلامی در مسابقات جهانی کیک بوکسینگ حل شود(!)، واکنش شما چه خواهد بود و چه حسی بهتان دست خواهد داد؟ دستتان انداخته ام؟ دارم شوخی می کنم؟ یا دارم ادعاهای یکی از این سبکهای من درآوردی که ضریب هوشی مخاطبانشان را در حد جلبک دریایی فرض می کنند بازگو می کنم؟ هیچ کدام! دقیقا دارم محتوای یک خبر رسمی ادعا شده توسط یک مقام رسمی از یک فدراسیون رسمی که در خبرگزاری رسمی کشور منتشر شده است را بیان می کنم!
هنوز مدت زمان زیادی نیست که محمود رشیدی ریاست فدراسیون ورزشهای رزمی را برعهده گرفته است. از نخستین روز انتخاب وی به عنوان رئیس جدید، یک جو مثبت نسبت به فدراسیون شکل گرفت و امیدواری به بهبود شرایط جامعه رزمی افزایش یافت. بخشی از تعریف و تمجیدها را البته نباید جدی گرفت، همیشه عده ای هستند که صرفا برای بقای خود به مجیز گویی مافوق- حالا هرکس که باشد روی می آورند. اینها دیروز مرید رئیس قبلی بودند، امروز از رئیس جدید بت ساخته اند و اگر همین فردا شخص دیگری جایگزین وی شود فدایی او خواهند شد. اما در کنار این عده به اصطلاح نان به نرخ روز خور که متاسفانه همیشه بوده اند و احتمالا خواهند بود، افراد مستقلی هم بودند که با توجه به شناخت قبلی شان از رئیس جدید امیدوارانه معتقد بودند – و برخی کماکان امیدوار هستند که وی مدیریت و توان لازم جهت اصلاح امور را دارا است. البته شاید برای قضاوت قاطع در مورد عملکرد مدیریت جدید هنوز زود باشد. اما برخی از اقداماتی که فدراسیون در همین مدت کوتاه انجام داده است متاسفانه کفه ترازوی قضاوت را کمی از سمت “امیدواری” به سمت “نگرانی” سنگین کرده است.
اصرار به انتقال مجدد انجمنهای رزمی که پیش از این به “فدراسیون انجمنهای ورزشی” منتقل شده بودند به فدراسیون و سپس نوع برخورد با کیک بوکسینگ واکو، و جدیدا جوجیتسو از جمله این اقدامات به نظر نسنجیده است. هم اکنون بطور خاص سه انجمن کیک بوکسینگ واکو، ساواته و جوجیتسو JJIF که هر سه از انجمنهای عضو اسپرت اکورد هستند با فدراسیون مشکل پیدا کرده اند. در مورد کیک بوکسینگ واکو اقداماتی که فدراسیون انجام داد بقدری آماتور بود که باور انجام این اقدامات از سوی کسانی که مدعی شناخت از اصول و قوانین بین الملل هستند واقعا دشوار است. ساواته کماکان با فدراسیون مشکل دارد و برای برکناری رئیس انجمن جوجیتسو دلایلی مطرح می شود که اصلا قابل درک نیست. اگرچه این انجمن ها نیز چندان بی عیب و نقص نیستند ولزوما تمامی ادعاها و درخواستهایشان منطقی نیست، اما در این ماجراها به نظر می رسد مقصر اصلی فدراسیون است. در این بین وقتی منتقدین نسبت به این نوع عملکرد هشدار دادند و موضع گرفتند، فدراسیون از یکی دیگر از ایراداتش هم رونمایی کرد؛ عدم تحمل نقد! متاسفانه اگرچه نه بصورت مستقیم و رسمی اما از کانالهای غیرمستقیم و بعضا توسط برخی از افراد داخل فدراسیون در شبکه های اجتماعی انواع تهمت ها و حتی توهین ها نثار منتقدین و نشریات رزمی شد و اینگونه فضاسازی شد که گویی افراد یا رسانه های منتقد تنها بخاطر مشکلات شخصی با برخی از افراد یا منفعت هایی که دارند یا ندارند ساز مخالف می زنند وگرنه کار و مسیر فدراسیون درست است. البته که رسانه های ما بی اشکال نیستند اما برای آنکه مشخص شود هر نقدی بخاطر مشکلات شخصی نیست و حداقل در مورد اخیر به اندازه کافی دلایل منطقی برای نگرانی وجود دارد، اجازه بدهید دوباره به داستان اول و ماجرای K-1 برگردیم:
دی ماه سال ۸۷ بود که خبرگزاری ایرنا خبری را به نقل از مشاور روابط بین الملل فدراسیون ورزشهای رزمی منتشر کرد که خبر از قرارداد همکاری بین تشکیلات K-1(که در آن زمان در اوج محبوبیت در ایران بود) با فدراسیون ورزشهای رزمی می داد. در آن خبر آمده بود که سازمان جهانی K-1 پیشنهاد میزبانی رقابتهای جایزه بزرگ این رشته در بخش مردان را در سال ۲۰۱۰ به فدراسیون ورزش های رزمی ایران ارایه کرده و مسوولان فدراسیون رزمی ایران نیز با برگزاری جلسه کمیته فنی در این خصوص تصمیم گیری می کنند. و در انتها، در بخش واقعا شاهکار خبر که مرغ پخته را هم به خنده می انداخت از حل مشکل شرکت بانوان ایرانی با حجاب اسلامی در مسابقات در چهارچوب این قرارداد همکاری صحبت شده بود و ادعا شده بود: ” در ادامه این همکاری، تیم کیک بوکسینگ بانوان ایران نیز با حجاب اسلامی در مسابقات جهانی کیک بوکسینگ در فرانسه شرکت می کند”!
کسانی که با تشکیلات K-1 آشنایی دارند به خوبی می دانند که این ادعا همانقدر خنده دار است که بگوییم ما با مسئولان برگزارکننده مسابقات اتومبیلرانی “فرمول یک” قرارداد همکاری امضا کرده ایم و در چهارچوب این همکاری قرار است مشکل ترافیک تهران را حل کنیم!
این خبر البته همانطور که اشاره شد مربوط به دوره مدیریت قبلی فدراسیون است که ید طولایی در اینگونه خبرسازی ها داشت. اما آنچه باعث نگرانی است این است که فرد مدعی این خبر نه تنها در حال حاضر نیز دارای پست رسمی در فدراسیون است که یکی از مشاوران اصلی و یکی از افراد موثر در اقدامات اخیر فدراسیون در بحث انجمنها بخصوص واکو محسوب می شود.
حالا سئوال اینجاست که آیا ابراز نگرانی نسبت حضور موثر افرادی از این دست در فدراسیون که یا شناختشان از دنیای رزمی تا این حد نازل است و یا مخاطبنشان را تا این حد بی اطلاع فرض می کنند و به جای آنکه به عنوان یک مقام مسئول در فدراسیون رسمی کشور در مقطعی که مسابقات K-1 در اوج محبوبیت بود و بعضا سوء استفاده هایی هم توسط برخی در داخل کشور از عنوان این مسابقات می شد خود را ملزم به اطلاع رسانی دقیق و آگاه سازی رزمی کاران بدانند، خود سوار موج این ناآگاهی شده و اخباری نظیر آنچه ذکر شد را به خورد جماعت رزمی کار می دادند، انتقادی غیر کارشناسی است یا بکارگیری چنین افرادی؟ وقتی می بینیم افرادی امروز برای حل مشکلات کیک بوکسینگ راهکار ارائه می کنند که دیروز می خواستند مشکل حجاب اسلامی بانوان را در مذاکره با K-1 حل کنند، آیا نباید نگران شد؟
صد البته که تشخیص صلاحیت و انتخاب مشاوران با رئیس فدراسیون است. ممکن است وی تشخیص دهد فردی یا افرادی با وجود برخی از اشکالات، توانایی هایی دارند که می ارزد از نقاط ضعفشان چشم پوشی کرد. باز این تشخیص رئیس فدراسیون است که کدام مشاوره را از طرف مشاوران قبول کند و بپذیرد و کدام را رد کند. در مورد این نقد و هر نقدی هم همین حق را داراست. اما نکته ای که مسئولان فدراسیون نباید فراموش کنند این است که در کنار همه ی این حق داشتن ها، مجموعه فدراسیون بطور عام و شخص رئیس فدراسیون بطور خاص باید مسئولیت تصمیمات و عملکردشان را هم بپذیرند. همانطور که اگر راه و مسیر فدراسیون به شکوفایی بیشتر و سر و سامان گرفتن اوضاع جامعه رزمی منجر شود به پای مدیریت و تصمیمات مجموعه فدراسیون نوشته خواهد شد و به قولی روسیاهی اش به زغال که احتمالا منتقدین مسیر فعلی هستند خواهد ماند، همانطور هم اگر مسیری را که فدراسیون انتخاب کرده و بی توجه به همه ی نقدها و هشدارها همچنان ادامه می دهد به ایجاد تفرقه، محرومیت رشته های رزمی در مجامع جهانی و ضایع شدن حق رزمی کاران این رشته ها منجر شود، مجموعه فدراسیون مسئول است و نمی تواند از زیر بار این مسئولیت با بهانه های مختلف شانه خالی کند. فدراسیون یک شرکت خصوصی نیست که مسئولانش هر تصمیمی خواستند بگیرند و بگویند نتایجش هم به خودمان مربوط است. فدراسیون در کشور ما یک نهاد دولتی و به عبارتی یک نهاد عمومی است و مسئولان آن نه از سر لطف و تشخیص فردی، که بر اساس وظیفه ملزم هستند بابت عملکردشان به عموم مخاطبانشان پاسخگو باشند و عواقب تصمیماتشان را بپذیرند.
امید که فدراسیون از این پس به جای نگاه بدبینانه و برخوردهای احساسی با منتقدان، کمی در مورد نقدهایی که می شنود تعمل کند، منصفانه اگر نقدها به نظرش منطقی رسید آنها را در ادامه مسیر مورد توجه قرار دهد و اگر هم نقد را وارد ندانست و آن را حاصل کم اطلاعی یا اطلاعات ناقص گوینده اش دانست با اطلاع رسانی شفاف سوء تفاهمات را برطرف کند و بداند در این بگو مگو و بحث ها هیچ دشمنی و خصومتی درکار نیست، بلکه همه اینها از سر دلسوزی است. حقیقت این است که همه ما در یک کشتی نشسته ایم و هدف همه ما در نهایت رشد و تعالی هنرهای رزمی کشورمان است.
—
مازیار عبداللهی نیا – رزم نیوز
—