مازیار عبداللهی نیا
کارشناس هنرهای رزمی، روزنامه نگار
ماهنامه “رزم آور” به عنوان نخستین نشریه تخصصی هنرهای رزمی در ایران، با حضور بیش از دو دهه در جامعه رزمی و ارتباط مستقیم و بی واسطه با اقشار مختلف این جامعه از علاقه مندان و هنرجویان گرفته تا مربیان و مسئولان رسمی، بیش از هر نهادی در جریان کم و کاست ها و نیازهای قشر رزمی کار کشور بوده و هست. هم اکنون در یک همکاری مشترک در تلاشیم تا با برگزاری کارگاههای آموزشی ویژه گامی در جهت پر کردن این خلاء ها موجود برداریم.
امروز ۲۸ اکتبر برابر با ۶ آبان ماه مصادف با سالروز تولد استاد فقید جیگارو کانو بنیانگذار هنر رزمی جودو است که از طرف فدراسیون بین المللی جودو ijf به عنوان روز جهانی جودو نامگذاری شده است. شعار امسال این روز جهانی “افتخار” انتخاب شده است.
—
آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ WADA که هرساله طبق روال لیست داروهای غیر مجاز را منتشر می کند، امسال برای نخستین بار یک کتابچه راهنما با عنوان “مرجع قوانین ۲۰۱۵ ویژه ورزشکاران” را منتشر کرده است. طبق قوانین WADA ورزشکاری که دوپینگ او مثبت اعلام شود شخصا مسئول خواهد بود و بهانه هایی مثل اینکه نمی دانستم یا مربی به من فلان دارو را داد و غیره از هیچ کس پذیرفته نیست. لذا لازم است هر ورزشکار حرفه ای اطلاعات جامع و کافی از داروها و مکمل های غیر مجاز و قوانین WADA داشته باشد. در این کتاب ورزشکاران مفصل با اصول و قوانین WADA، موضوعاتی چون نمونه گیری و … آشنا می شوند. این کتاب در حال حاضر فقط به دو زبان انگلیسی و فرانسه در دسترس علاقمندان قرار گرفته که در صورت تمایل می توانید از اینجا آن را دریافت کنید.
—
اصولا بیشتر ما ایرانی ها ترجیح می دهیم تا زمانی که مجبور نشده ایم، سر و ته هر کاری را از خرابی اتومبیل گرفته تا سیم کشی خانه و تعمیر تلویزیون و… بدون مراجعه به متخصصش، خودمان هم بیاوریم! حالا هم که مشکلات اقتصادی مزید بر علت شده و برای این خصوصیت فرهنگی مان توجیه اقتصادی هم پیدا کرده ایم! عکاسی یکی از آن کارهایی است که این روزها با فراگیر شدن دوربین های دیجیتال، کمتر کسی گمان می کند برای انجامش نیازی به مراجعه به متخصص داشته باشد. اما در حیطه هنرهای رزمی قضیه کمی فرق می کند. در رشته های رزمی –خصوصا در مسابقات- سرعت رد و بدل شدن تکنیک ها آنقدر بالاست که عکسبرداری از صحنه های اکشن از توانایی دوربین های رایج خانگی خارج است. استفاده از دوربین ها و تجهیزات حرفه ای هم آدم حرفه ایش را می طلبد. تازه یک عکاس مجهز و متخصص هم لزوما نمی تواند عکس های خوبی بگیرد چراکه از دیگر ملزومات شکار یک عکس خوب، سررشته داشتن از خود رشته های رزمی است. عکاسی که خودش هم رزمی کار باشد طبیعتا بهتر می تواند لحظه های رد و بدل شدن یک تکنیک را پیشبینی کرده و تشخیص دهد چه وقت آماده باشد و کجا برای بهترین زاویه دید جایگیری کند.
با وجود آنکه بیشتر رزمی کاران ما متاسفانه چندان اهل مطالعه نیستند و با وجود آنکه این روزها خیلی از آنها رشته های رزمی را فقط به عنوان یک ورزش دنبال می کنند، هنوز هم هستند علاقمندانی که شیفته فلسفه، سنت ها و فرهنگ های کهن تاثیرگذار در هنرهای رزمی هستند. حتی در بین مبارزین امروزی یافت می شوند رزمی کارانی که مایلند در کنار علم ورزش و روش های نوین تمرین، با استراتژی ها و روش های تمرین و مبارزه اساتید کهن رزمی آشنا شوند و از آنها در رقابتهای امروزی و حتی در زندگی روزمره خود بهره ببرند. بدون شک یکی از مهمترین آثاری که از قرنهای گذشته برای ما باقی مانده است کتاب “پنج حلقه” نوشته شمشیرزن اسطوره ای ژاپن “میاموتو موساشی” است. این کتاب که بارها به زبانهای مختلف ترجمه شده یکی از آثار مطرح نه فقط در بین دست اندرکاران هنرهای رزمی که بین علاقمندان مبحث استراتژی در سرتاسر دنیا است.
نتایج پژوهشهای صورت گرفته در دانشگاه تورنتو که در ژورنال پزشکی ورزشی آمریکا منتشر شده 
است نشان می دهد که طبق نظر محققین،MMA از لحاظ احتمال آسیب های مغزی خطرناکترین رشته ورزشی شناخته شده است. گفته شده این نخستین تحقیق علمی است که خطرات رقابتهای MMA را با دیگر رشته های پربرخورد ورزشی مقایسه کرده است. محققین با آنالیز اطلاعات موجود و بررسی ویدئوهای رقابتهای UFC در ۷ سال گذشته به این نتیجه رسیدند که این نوع آسیبها در MMA به شکل قابل توجهی از رشته های پربرخوردی مثل هاکی، فوتبال آمریکایی و حتی از رقابت های رشته های رزمی دیگری مثل بوکس و کیک بوکسینگ بالاتر است. این محققین همچون جمع کثیری از پزشکان کانادایی که چند سال قبل از دولت درخواست کرده بودند بخاطر آسیب زا بودن برگزاری رقابتهای حرفه ای MMA را ممنوع اعلام کند، فعالیت در این رقابتها را برای جوانان مضر دانسته اند.
این تحقیقات البته منتقدانی نیز دارد. جمعی از دست اندرکاران MMA معتقدند بررسی تعدادی آمار و تماشای چند ویدئو را نمی توان تحقیقات علمی نامید. به اعتقاد آنها اگر رقابتهای MMA بصورت میدانی مورد بررسی قرار گیرد مشخص خواهد شد که آنقدرها هم خطرناک نیست. درواقع درصد بالایی از مسابقات MMA نه با ضربه به سر و ناک اوت که در مبارزات در خاک و با تکنیک های تسلیم به پایان می رسد و اینگونه نیست که در طول مبارزه سر و صورت حریف مداوم زیر ضربات مستقیم قرار داشته باشد. درعین حال این تحقیقات هم نکات مهمی را مد نظر قرار داده که نمی توان آنها را نادیده گرفت.
مجله “بلک بلت” یا همان “کمربند سیاه” یکی از قدیمی ترین و مشهورترین نشریات رزمی جهان است. این نشریه هرسال در چندین بخش مختلف بهترین های سال را از طریق رای گیری انتخاب می کند و افراد برگزیده به عضویت اتاق مشاهیر این مجله درمی آیند. اگر بگوییم انتخاب شدن و راهیابی به اتاق مشاهیر مجله بلک بلت در دنیای هنرهای رزمی شاید چیزی در حد دریافت جایزه اسکار در سینما است خیلی اغراق نکرده باشیم.
از امروز رای گیری برای انتخاب بهترین های ۲۰۱۴ آغاز شده است و علاقمندان می توانند چهره های برتر سال از دید خودشان را به عنوان کاندیدا معرفی کنند. شما هم می توانید در این رویداد مشارکت داشته باشید، فقط لطفا قبل از هر اقدامی به این چند توصیه هم توجه بفرمایید:
* مربی خوب در کشور ما کم نیست، اینکه مربی باشگاه سر کوچه شما از دید شما بهترین مربی دنیا است یا رئیس سبک شما ادعا کرده یکی از چهره های شاخص دنیای رزمی است و شما هم خیلی قبولش دارید هم قابل درک است. اما اینجا صحبت از چهره های سرشناس دنیای رزمی است که شهرت جهانی دارند. افرادی در سطح دان اینوسانتو، رویس گراسی و رزمی کارانی از این دست و در این سطح. بنابراین اگر نسبت به چهره های شاخص و مطرح جهانی هنرهای رزمی شناخت دارید در این رای گیری شرکت کنید، درغیر این صورت لطف کنید از وارد کردن اسامی اشخاص داخلی که جز شما و دوستانتان و یا حداکثر جز هم سبکی های شما یا نهایتا خارج از سطح ملی کسی آنها را نمی شناسد(و البته که به جای خود محترمند) در این لیست، کاری نکنید که از دور بعدی نام ایران را از فهرست رای دهندگان حذف کنند.
رقابتهای ورزشهای رزمی معمولا آن توقعی را که برخی از ورزشکاران و مخاطبین دارند برآورده نمی کنند. علت آن هم مشخص است؛ شما نمی توانید در رقابتها از همه تکنیکها بصورت واقعی و با برخورد کامل استفاده کنید چراکه چنین کاری با آسیب دیدگی های گاه غیرقابل جبران طرفهای مبارزه همراه خواهد بود. رقابتهای هنرهای رزمی ترکیبی MMA هم اگرچه تا حدی محدودیت ها را کم و توانسته مخاطبین زیادی جذب کند، اما از طرفی با ریسک بالای آسیب دیدگی مبارزین منتقدانی هم دارد. ازطرفی درصد زیادی از هنرهای رزمی هم وجود دارند که مبتنی بر استفاده از سلاح های سنتی رزمی هستند و رزمی کاران این رشته ها حتی در همان حد هم امکان شرکت در رقابتهای ورزشی را ندارند. اما شاید به زودی همه این محدودیت ها به فراموشی سپرده شوند!
بتازگی یک شرکت استرالیایی زره پوش یا بهتر بگوییم یک لباس هوشمند ضدضربه تولید کرده است که نه تنها در برابر انواع ضربات و سلاح های رزمی مثل چوب، شمشیر و چاقو مقاوم است و در درگیریهای واقعی کاربرد دارد، بلکه با سنسورهای بکاررفته در آن و نرم افزار ویژه اش می تواند در لحظه میزان قدرت و خطر یک ضربه را هم به دقت ارزیابی کند. چنین لباسی قطعا مشتریان زیاد و متنوعی از بین مربیان، محققین و پژوهشگران هنرهای رزمی و دفاع شخصی خواهد داشت. اما آنچه تولیدکنندگان آن درنظر دارند فراتر از این حرفهاست. آنها به فکر راه اندازی یک رقابت جدید جهانی در هنرهای رزمی هستند که برای نخستین بار در تاریخ امکان مبارزه کاملا واقعی را آن هم با سلاح های سنتی رزمی فراهم خواهد کرد! به زبان ساده تر، برای نخستن بار پای سلاحهای رزمی هم به دنیای رقابتهای رزمی باز خواهد شد، البته بدون ریسک آسیب دیدگی! آنها به این فکر می کنند که در کنار مسابقاتی مثل UFC رقابتهایی برای اساتید و مبارزین سلاح به دنیا عرضه کنند و به موفقیت این ایده هم بسیار خوشبین هستند. چنین رقابتی احتمالا فوق العاده خواهد بود و یک شوک جدید به دنیای رقابتهای رزمی وارد خواهد کرد. البته اگر این لباسها از انعطاف پذیری کافی برخوردار باشند، احتمالا دیگر رقابتهای رزمی رایج امروزی را هم دگرگون خواهند کرد. در حال حاضر محدودیت هایی که در رقابتهای مختلف از MMA گرفته تا مسابقات کنترلی کاراته، تکواندو و… وجود دارند بیتشر به خاطر خطر آسیب دیدگی است. حال با این لباس اگر رسیک آسیب پذیری ورزشکاران از بین برود دیگر این محدودیت ها هم موضوعیت نخواهند داشت. تمرینات دفاع شخصی هم که نیاز است تا حد امکان واقعی باشند با این لباس متحول و کلاسهای دفاع شخصی بسیار واقعی تر خواهند شد.
این لباس هوشمند توسط برخی از متخصصان ذبده هنرهای رزمی آزمایش شده است اما هنوز اعلام نشده دقیقا کی به بازار عرضه خواهد شد و قیمت آن در چه حدودی خواهد بود. با این وجود به نظر می رسد قضیه کاملا جدی است و نهایتا تا سه سال آینده باید منتظر ورود این لباس ضدضربه و همه ی تحولاتی که با خود به همراه خواهد آورد باشیم.
—
فهم کپی رایت یا حق نشر، مالکیت معنوی یا فکری و… چندان سخت نیست. به زبان ساده یعنی همانطور که شما صاحب و مالک پول نقد، اتومبیل، خانه و از این دست دارایی های خود هستید و اگر کسی بدون اجازه شما به آنها دست اندازی کند سارق محسوب شده و قانون با او برخورد خواهد کرد، همانطور شما صاحب و مالک ایده، فکر و هر محصولی مثل متن، عکس و… که تولید می کنید هم هستید. اما در کشور ما این نوع مالکیت متاسفانه به شوخی بیشتر شبیه است. در فضای وب که کلا اگر شما چیزی را منتشر کردید دیگر رسما صاحبش نیستید! بیرون از این فضا هم اوضاع بهتر نیست. حتی می بینیم شرکت های بزرگ ما به چه راحتی حتی طرح ساده جعبه محصولشان را هم از شرکتهای دیگر کپی می کنند و گویی کلا همه به این نوع سرقت خو گرفته ایم! کمترین ضرر ادامه این روند کاهش تولید محتوا یا کاهش کیفیت آن و از بین رفتن خلاقیت است.