پدیده ای به نام سعید گنجی

این روزها فضای مجازی و شبکه های اجتماعی به معنای واقعی کلمه می توانند معجزه کنند. در چشم برهم زدنی یک ستاره و قهرمان خلق کنند و یا کسی را از صحنه گیتی محو کنند! ما نمونه این اتفاقات را در عرصه های مختلف زیاد دیده ایم و مثال برایش فراوان است. اما تابحال در عرصه ورزشهای رزمی چنین اتفاقی نیفتاده بود که حالا با ظهور پدیده ای با نام سعید گنجی تجربه اش کردیم.

پرده اول

داستان از کجا شروع شد؟ آقای سعید گنجی عزیز یکی از رزمی کاران کشور است که مثل خیلی دیگر از رزمی کاران علاقمند ورود به مسابقات حرفه ای است. این دسته از رزمی کاران از اونجایی که در ایران رقابتهای حرفه ای رزمی وجود نداره مجبور به خروج از کشور هستند. خوش شانس ترها سر از کشورهای اروپایی درمیارن و  برخی به کشورهای حوزه خلیج فارس و یا کشورهای جنوب شرق آسیا می رن.  بعد جدای از مشکلات معمول مهاجرت باید خودشون رو با شرایط سخت تمرین و فضای جدید حرفه ای وقف بدن که اون هم سختی های خودش رو داره و زمان می بره. بعد وارد لیگها و مسابقات کوچیک می شن، چند تا مبارزه می کنن، می بازن، می برن و اگر بخت یارشون باشه کمربند قهرمانی همون سازمانهای کوچیک رو به دست میارن و یواش یواش شناخته می شن و پاشون به مسابقات و لیگهای معتبرتر باز می شه و الی آخر. این مسیری است که کمابیش همه فایترهای حرفه ای که از ایران کارشون رو شروع کردند طی کردند و می کنند. سعید گنجی هم چند سال پیش وارد رقابتهای حرفه ای می شه و اولین مبارزه حرفه ایش رو در MMA در دبی و در رقبتهای Dubai FC انجام می ده که می بازه. بعد راهی سوئد می شه و ماه پیش دومین مبارزه MMA حرفه ایش رو در یک سازمان نه چندان معروف سوئدی  با عنوان The Zone FC مقابل یک حریف نروژی انجام می ده که این یکی رو برنده می شه(و اون عکس معروف مربوط به همین مبارزه بوده) و دیگه همین! خب، تا اینجای ماجرا ما یک فایتر تازه وارد به عرصه حرفه ای داریم با دو مبارزه؛ یک باخت و یک برد در کارنامه اش. پس اصولا از دید جامعه رزمی هیچ اتفاق بزرگی نیفتاده و بطور طبیعی اصلا ماجرا در حدی نیست که رسانه ای بخواد اون رو پوشش بده. اما آقا سعید قصه ما که ظاهرا کمی آتیشش تنده و توقع داشته با همون اولین بردش رسانه ها به سمتش هجوم ببرن، میاد و در صفحه شخصی خودش در اینستاگرام یک متن احساسی گلایه آمیز که بخشیش منطقی و بخشیش هم غیرمنطقی است می نویسه و در اون از زمین و زمان گله می کنه(این متن هم اکنون حذف شده است!). در شرایط طبیعی این متن هیچ چیز جز یک دلونشته شخصی محسوب نمی شد. اما سعید در اون نوشته خودش و در گلایه های خودش یک کار دیگه هم کرده بود و اون نثار یک متلک به یکی از خوانندگان مشهور و جنجالی رپ بود! اون خواننده رپ در پاسخ به این متلک گنجی میاد پستی توی صفحش می ذاره و از سعید حمایت می کنه و دیگه از اینجاس که ناگهان داستان شروع می شه و یک جمعیت چند هزار نفره که اصلا نه می دونستن این مسابقات چیه و یا چه اتفاقی افتاده به ندای خواننده مورد علاقشون لبیک می گن و به سمت صفحه سعید گنجی برای حمایت سرازیر می شن! و بعد از اونجایی که باید بالاخره خودشون رو قانع کنند که دارن از چی حمایت می کنن با دیدن عکس سعید و خواندن متنش این تصور رو شکل و بعد نشر می دن که آی ملت چه نشستید که یک قهرمان ایرانی بدون هیچ امکانات و حمایتی و در بایکوت خبری رسانه ها رفته در مسابقات جهانی سخت ترین رشته رزمی دنیا قهرمان جهان شده و پرچم ایران رو به دنیا نشون داده! این خبر دست به دست می گرده و برخی دیگر از هنرمندان، هنرپیشه ها و خوانندگان داخل و خارج کشور هم باز بدون اینکه بدونن ماجرا واقعا چی بوده، درست مثل مردم عادی جوگیر می شن و اونها هم اون عکس رو با عنوان قهرمان جهان در پستهاشون می ذارن و اونها هم طرفداراشون رو به حمایت از اون ترغیب می کنن! ناگهان این ماجرا مثل توپ صدا می کنه و در تلگرام و سایر شبکه های اجتماعی هم می پیچه و مردم با دیدن عکس سعید با پرچم ایران، هیجان زده به سمت صفحه این قهرمانی که حالا دیگه در عرض سه روز به یک اسطوره تبدیل شده هجوم میارن و صفحه ای با ۴۰۰ نفر دنبال کننده در عرض چند روز به صفحه ای با بیش از ۶۰ هزار دنبال کننده تبدیل می شه و رکورد تمام قهرمانان و رزمی کاران رو از این نظر می شکنه!

متنی که در شبکه های اجتماعی درباره سعید گنجی دست به دست می شد

پرده دوم

بیرون از اون فضا اما، بخش زیادی از جامعه رزمی خصوصا مبارزان حرفه ای از این اتفاق غافلگیرکننده متعجب شده اند. این طرف داستان همه می دونن که اونچه اتفاق افتاده و اون تصوری که بوجود اومده تا چه حد اغراق آمیز و غیرواقعی است، اما هم به احترام سعید گنجی که بالاخره در حد خودش زحمت کشیده و هم شاید از ترس این جماعت چند ده هزار نفره که به شدت هم هیجان زده هستند ترجیح می دهند سکوت کرده و دورادور ماجرا را دنبال کنند. با بالا گرفتن ماجرا اما جسته گریخته این توقع مطرح می شود که سعید گنجی بهتر است خودش این تصور اشتباه قهرمانی جهان را اصلاح کند. سعید گنجی که قطعا خودش هم غافلگیر شده متاسفانه سکوت اختیار کرده و این سکوت این شائبه را بوجود آورده که نکند او بدش نمی آید از این فضای احساسی ایجاد شده بهره برداری کند. حالا که مردم او را قهرمان جهان می خوانند چه اصراری است که بیاد تکذیب کند؟ اما وقتی داستان جدی می شود و دیگر ممکن است پای رسانه ها به میان بیاد و انتقادات هم نسبت یه این سکوت شدت گرفته، بالاخره تصمیم می گیرد اطلاعیه ای بدهد و دیشب در پستی اعلام می کند که قهرمان جهان نیست و اصلا کی همچین ادعایی کرده بوده(که واقعا هم راست می گوید)؟ و خلاصه کار کار بدخواهوان و یا طرفداران نادان بوده و از این حرفها. درهرصورت دیروز داستان قهرمانی جهان پرونده اش بسته می شود، اما بعید است این داستان به همینجا ختم شود.

پرده سوم

همیشه در رشته های رزمی  بین طرفداران یک قهرمان، یک استاد و یا یک سبک رزمی بگو مگوها و کش مکشهایی بوده. اما همه این اختلافات در یک فضای مشخص و با معلوم بودن جایگاه افراد در محیط رزمی مطرح می شده است. یک رزمی کار شاید با یک رزمی کار هم سطح خودش بحث می کرد اما با شنیدن نظر یا حرف یک استاد یا قهرمان قانع می شد و یا حداقل به احترام جایگاه آنها سکوت می کرد، حالا اما ما ناگهان با یک جمعیت چند ده هزار نفره مواجه هستیم که به این فضا اضافه شده اند بدون کمترین اطلاعی از این فضا. افرادی که اصلا به جز قهرمانی که در ذهنشان ساخته اند کسی و چیزی و جایگاهی را نمی شناسند! این موضوع آینده و نتیجه این ماجرا را غیرقابل پیشبینی می کند.

اگر سعید گنجی نتواند این فضای احساسی و این طرفداران هیجان زده را کنترل کند نه تنها خودش که معلوم نیست چه دردسرهایی برای کل جامعه رزمی خصوصا در رده حرفه ای اتفاق خواهد افتاد. برای مثال فرض کنید وی مبارزه بعدی خود را به رای داوران ببازد. بعد فقط کافی است با یک برخورد احساسی که متاسفانه نشان داده اهلش هم هست پای ناداوری و حق ایران را خوردند وسط بکشد و بعد دیگر خدا می داند این جمعیت هیجان زده را چطور می توان کنترل کرد و چه بسا آبروریزی مثل حمله به صفحه مسی در فوتبال یا حمله به صفحه آن داور والیبال را اینبار در رشته های رزمی که تا به امروز خصوصا در بخش حرفه ای  بی حاشیه و با آبرو بوده است تجربه کنیم. اینها مسئولیت سعید گنجی را دوچندان می کند.

به نظر من سعید گنجی بچه دل پاکی است و نیت بدی هم ندارد. برعکس خیلی دوست دارد به رده های بالای رقابتهای رزمی برسد و بعد با استفاده از شهرتش با الگو قرار دادن افرادی مثل مرحوم تختی به یک شخصیت مفید اجتماعی تبدیل شود. اما مشکلش این است که بیش از اندازه عجول است و می خواهد ره صد ساله را یک شبه طی کند و قضایا را سریعا هیجانی می کند. در واقع اگرچه وارد عرصه حرفه ای شده اما از این نظر کمابیش آماتور رفتار می کند. حالا در شرایطی که پیش آمده وضعیت او مثل راه رفتن بر لبه تیغ است، اگر بتواند فضا را درست مدیریت کند هم خودش و هم جامعه رزمی منتفع خواهند شد و اگر اشتباه کند هم خودش و هم جامعه رزمی متضرر. باید امیدوار بود بخش اول ماجرا اتفاق بیفتد و سعید بتواند از این شرایط پیش آمده که قطعا خودش هم پیش بینی اش را نمی کرد به بهترین نحو استفاده کرده و از این مرحله در زندگی حرفه ای خود با موفقیت عبور کند. به این امید.

پ.ن: در این ماجرا به نظر من مقصران اصلی جمعی از هنرمندان و رسانه های رسمی بودند. هنرمندانی که بدون توجه به جایگاه اجتماعی خود و تاثیری که روی طرفدارانشان دارند با رفتاری غیرمسئولانه در مورد موضوعی که از آن اطلاعات کافی ندارند اظهار نظرهای عجولانه کردند. و رسانه هایی که نشان دادند متاسفانه از لحاظ اعتبار خبر هیچ تفاوتی بین این رسانه های رسمی با حاج خانوم و بقال محل نیست!

—

مازیار عبداللهی نیا

—