می دونیم که نقش یک مربی و کوچ خوب در نتیجه یک رقابت می تونه تاثیرگذار باشه، حقیقتی که البته تو کشور ما گاها خیلی جدی گرفته نمی شه. در این صحنه از مبارزه ای که ظاهرا در هند برگزار شده می بینیم که مبارز باند قرمز یک تکنیک چوک روی حریفش اجرا می کنه، بدن حریفش کاملا قفل کرده، داور که مشخصه داور باتجربه ای نیست – که اگر بود در این صحنه حتما باید سعی می کرد صورت مبارز رو رویت کنه تا مطمئن بشه همه چیز اوکیه – همونجا در زاویه غلط ایستاده و به خیال خودش منتظره تا اگر مشکلی بود فایتر با تپ کردن تسلیم شدنش رو اعلام کنه. ما از زاویه دیگه می بینیم که مبارز بخت برگشته می خواد این کار رو بکنه اما عضلات بدنش قفل کرده و امکان این کار رو نداره. در نهایت این کوچ فایتره که از گوشه دیگه کیج متوجه می شه اوضاع روبراه نیست و با انداختن حوله، مبارزه رو متوقف و با کمی اغراق می تونیم بگیم جون فایترش رو نجات می ده.
مسابقات زیادی در گوشه و کنار دنیا برگزار می شه که خیلی از اونها از استانداردهای مناسبی برخوردار نیست، بطور خاص در چنین مسابقاتی نقش کوچ فایتر خیلی حیاتی تر مشخص می شه. کار کوچ فقط داد زدن که بزنش! بُکشش! ماشاالله! و خلاصه تهیج کردن مبارز نیست، بحث فنی رو که بذاریم کنار، نقش و و عملکرد یک کوچ کارآزموده و مسلط به تکنیک های رشته ای که درش مبارزه می کنید، شاید یک زمان حتی با جان شما ارتباط پیدا بکنه!
—
مازیار عبداللهی نیا