کیک بوکسینگ(موی تای، ساندا و سبکها و رشته های مشابه) طرفداران و رقابتهای حرفه ای خودش را دارد، با این حال هدف برخی از رزمی کاران از روی آوردن به این رشته ها کسب بخشی از مهارتهای لازم جهت مبارزه در رقابتهای MMA است. در این صورت لازم است تا پس از آموزش و کسب مهارتهای اولیه، اندکی تغییرات در شیوه تمرینات رایج خود لحاظ کنید تا مهارتهای کیک بوکسینگ شما به سمت MMA جهت دهی شود. در ادامه و چند پست بعدی با هم چند تا از این تغییرات جزئی را مرور می کنیم. البته بدیهی است که بهتر است این تغییرات با نظارت و توسط وی اعمال شود.
دستکش MMA فراموش نشود!
بطور کلی بهتر است در هر رشته ای که فعال هستید، تجهیزاتی که با آن تمرین می کنید به تجهیزاتی که قرار است با آن مبارزه کنید شبیه باشند. یکی از این تجهیزات قطعا دستکش شماست. در مسابقات رایج کیک بوکسینگ معمولا از دستکشهای ۸ – ۱۰ اونسی استفاده می شود، اما در MMA دستکشها معمولا فقط ۴ تا ۶ اونس وزن دارند. جدای این می دانید که در دستکشهای MMA انگشتان آزاد و حجم آن هم نسبت به دستکش بوکس کمتر است. این تفاوت وزن و حجم ممکن است در نگاه اول بسیار جزئی و کم اهمیت به نظر برسد. اما واقعا می تواند در میزان دقت، تخمین قدرت ضربات و همچنین میزان پوشش و ضربه گیری ضربات در زمان گارد گرفتن و دفاع، متفاوت عمل کند.
شما اگر رانندگی بلد باشید می توانید با هر ماشینی رانندگی کنید، اما طبیعتا وقتی ماشین خود را عوض می کنید به مدتی زمان نیاز دارید تا اصطلاحا قلق ماشین جدید دستتان بیاید و بتوانید به همان راحتی ماشین قبلی با آن رانندگی کنید، درست است؟ اینجا هم پس تغییر دستکش به نوعی به همین قلق گیری احتیاج دارید و حتما قبول دارید که زمان این قلق گیری زمان تمرین است نه وسط کیج مسابقات!
پس اگر هدف شما از تمرین کیک بوکسینگ، مسابقات MMA باشد، به عنوان اولین تغییر بهتر است بخشی از تمرینات شما مثل کیسه زنی، میت زدن و اسپرینگ با حریف تمرینی حتما با دستکش MMA انجام شود. نیازی به توضیح نیست که در تمرینات میت زنی و اسپرینگ برای جلوگیری از آسیب دیدگی احتمالی حریف، طرف مقابل شما باید از این تغییر مطلع، کاملا توجیه شده و برای این وضعیت جدید از آمادگی کافی برخوردار باشد.
مبارزه بروی زمین
یکی دیگر از تفاوتهایی که در رقابتهای MMA نسبت به کیک بوکسینگ با آن مواجه هستیم ضربه به حریف روی زمین است. در رقابتهای معمول کیک بوکسینگ و رشته های مشابه شما هیچگاه مجاز نیستید به حریفی که روی زمین افتاده ضربه بزنید و قاعدتا نیاز هم پیدا نمی کنید در روی زمین گارد بگیرید یا از حالت خوابیده به حریفی که برفرض روی سینه شما نشسته ضربه بزنید. پس طبیعتا ضربه زدن در چنین حالتهایی را هم تمرین نمی کنید. در مسابقات MMA اما به کرات این وضعیت پیش خواهد آمد پس به تمرین ضربه زدن و گارد گرفتن در این موقعیت ها نیاز دارید. برای این قبیل تمرینات معمولا از کیسه هایی که برای همین کار ساخته شده اند (شبیه کیسه بوکس های معمولی هستند اما به جای آویزان شدن از سقف بدون اتصال به جایی بروی زمین قرار می گیرند) یا آدمکهای تمرینی موسوم به Dummy استفاده می کنند. برخی از این آدمک های تمرینی واقعا شبیه به بدن انسان یعنی با دست و پا ساخته شده اند و می توان با آنها دایره گسترده ای از فنون گلاویزی، تکنیک های قفل مفاصل، اهرم کردن ها و… را هم تمرین کرد.
اگر بتوانید یکی از این کیسه یا آدمکهای تمرینی را تهیه کنید که خیلی عالی است. درغیر این صورت می توانید از کیسه بوکس های معمولی سایز کوچک تا متوسط هم استفاده کنید. اگر این امکان هم فراهم نشد، خیلی سخت نگیرید و خودتان دست به کار شوید. من خودم برای این کار از یک تشک بی مصرف استفاده کردم، تشک را لوله کنید و دورش را با یک باند ببندید و تمام! اگرچه این مثلا آدمک دست ساز به علت وزن کم و نرمی که دارد نمی تواند عملکرد کیسه های استاندارد را داشته باشد اما حداقل زمانی که هدف شما صرفا شبیه سازی و تمرین پوزیشن های اشاره شده باشد کارتان را راه می اندازد. تمرین با این کیسه ها و ضربه زدن و گارد گرفتن در این موقعیت ها برای کسانی که دفاع شخصی تمرین می کنند هم توصیه می شود. چون در موقعیت های واقعی نیز مبارزه در چنین شرایطی بسیار محتمل خواهد بود.
دانش تکنیکی خود را حداقل بصورت بصری بالا ببرید
می دانیم که برای موفقیت در MMA باید دایره تکنیک های خود را در رشته هایی که به نوعی مکمل رشته اصلی مان هستند افزایش دهیم. مثلا بعنوان یک کیک بوکسر شما قطعا به مهارت در مجموعه ای از تکنیکهای گرپلینگ نیاز دارید. طبیعتا در اوایل کار همیشه مهارت شما در این تکنیک ها کمتر از تکنیکهای رشته اصلیتان خواهد بود. پس افزایش دایره تکنیک هایی که حداقل بصورت بصری با آنها آشنا هستید خیلی می تواند کمک کننده باشد. آشنایی بصری با یک تکنیک یعنی چی؟ یعنی حتی اگر برخی از تکنیک ها را هنوز بصورت عملی نیاموخته اید و یا در آنها به اندازه کافی مهارت ندارید، اما حداقل چشمی آنها را دیده باشید و بصورت ذهنی بدانید در مقابل یک رزمی کار مجهز به آنها چه اتفاقی ممکن است برایتان بیفتد.
خاطرم هست اوایلی که پای فایترهای ایرانی به مسابقات MMA باز شده بود، یکی از مبارزان ما که موی تای کار هم بود چگونه همان دقیقه اول مبارزه با یک تکنیک پرتابی و قفل بازو مغلوب شد. حریفش آنقدر راحت این فنون را روی او پیاده کرد که حاضرم شرط ببندم روی حریف تمرینی اش در باشگاه هم پیاده نکرده بود! مشکل کجا بود؟ خب کاملا مشخص بود که فایتر ما نه تنها هیچ تمرین و تجربه ای در این فنون نداشت که گویی در عمرش حتی بعنوان یک بیننده هم چنین تکنیک هایی را ندیده بود. به همین خاطر مطلقا هیچ تصوری از اینکه مثلا یک جودوکا ممکن است چگونه مبارزه کند در ذهنش نداشت و کاملا غافلگیر شد.
خیلی از ما هیچوقت یک تصادف ناجور را تجربه نکرده ایم و برای واکنش بعد از آن هم هیچ آموزشی ندیده ایم. اما آنقدر در فیلم ها و کلیپ ها دیده ایم که در یک تصادف شدید ممکن است به علت نشت بنزین ماشین آتش گرفته و منفجر شود که اگر در چنین شرایطی قرار بگیریم قطعا اولین واکنشمان تلاش برای خروج و دور شدن از خودرو خواهد بود.
در اینجا هم آشنایی با یک تکنیک حتی بصورت بصری حداقل کمک خواهد کرد تا بدانیم اگر دست و پایمان به دست مثلا یک متخصص BJJ بیفتد چه ممکن است روی دهد. این موضوع باعث می شود در نوع گارد گرفتن، ضربات و ضد حمله ها احتیاط لازم را داشته باشیم و کمتر غافلگیر شویم. دانش بصری خود را می توانید با مطالعه کتاب، تماشای ویدئوهای آموزشی خصوصا تماشای مبارزه فایترهای مسلط به این تکنیکها افزایش دهید.
—
مازیار عبداللهی نیا
—