اگر بحث فنی را بگذاریم کنار، مسابقاتی شبیه به مسابقات مرسوم MMA هیچگاه معرف واقعی هنرهای رزمی در بعد اخلاقی نبوده اند و چنین ادعایی هم نداشته اند. اینجا ورزش حرفه ایست، پول حرف اول را می زند و جنبه سرگرم کنندگی آن به جنبه اخلاقی اش می چربد.
اما برخلاف تصور برخی، این به آن معنی نیست که در حاشیه این مسابقات انجام هر کاری و هر رفتاری مجاز است و همه همیشه برای رفتار ناشایست برخی از مبارزان جنجالی هورا می کشند. کری خواندن و رجزخوانی در ورزش قهرمانی یک امر پذیرفته شده است. همانطور که در فوتبال هم شاهد هستیم مربیان یا اعضای تیم قبل از هر مسابقه برای هم کری می خوانند. در مسابقات رزمی چون به هرحال اسم مبارزه درمیان است این رجزخوانی ها بعضا پررنگ تر هم هست. اما این رجزخوانی ها هم قواعد و حد و مرز خودش را دارد و آنجا که بخواهد جنبه توهین به خودش بگیرد یا حرکاتی باشد که اثرات منفی اجتماعی داشته باشد بعضا با واکنش برخی از سازمانها یا مراجع ورزشی برخی از کشورها مواجه می شود.
منبع تصویر: https://nz.news.yahoo.com
احتمالا پارسال مسابقات UFC 202 و حاشیه های کنفرانس مطبوعاتی «کانر مک گرگور» و «نت دیاز» و همین صحنه پرتاب بطری توسط کانر را بخاطر دارید. جالب است بدانید طبق خبری که دیروز منتشر شد جناب کانر با حکم کمیسیون ورزشی ایالت نوادا NSAC باید بابت این شیرینکاری اش که باعث به هم ریختن نظم سالن شد، به پول ما نزدیک به ۱۰۰ میلیون تومان جریمه نقدی بپردازد و ۲۵ ساعت هم اجبارا خدمات اجتماعی انجام ذهد. تازه این حکم پس از شکایت و اعتراض کانر تعدیل شده است وگرنه در حکم اولیه که همان پارسال صادر شده بود وی به پرداخت ۷۵ هزار دلار جریمه و ۵۰ ساعت خدمات اجتماعی محکوم شده بود. نت دیاز طرف مقابل کانر هم به پرداخت ۵۰ هزار دلار جریمه نقدی و ۵۰ ساعت خدمات اجتماعی محکوم شده است.
صدور این حکم تنبیهی جدید از دیروز بحث هایی در مورد عادلانه بودن یا نبودن آن را باعث شده است. برخی معتقدند NSAC نباید از حکم اولیه اش عقب نشینی می کرد و برخی نیز این مجازات را بیش از حد سختگیرانه می دانند.
این حکم ممکنه برای جواز بوکس کانر و به طبع اون مبارزه احتمالیش با فلوید می‌ودرهم مشکلاتی ایجاد کنه.
—
مازیار عبداللهی نیا