چند سال پیش بود که آقای نوحی ریاست فدراسیون ورزش های رزمی، استارت برگزاری یک فستیوال بین المللی هنرهای رزمی را در کشور زدند. اگر اشتباه نکنم کنفرانس خبری دور دوم این فستیوال بود که ایشان در باره چرایی این امر به درستی گفتند: “چرا در حالیکه کشورهای مختلف مثل فرانسه گیم ها و فستیوال های شناخته شده ی خودشان را مثل جشنواره «برسی» دارند، ما نباید یک گیم یا فستیوال شناخته شده در سطح جهان داشته باشیم؟” هم حرف درستی بود و هم ایده خوبی. اما متاسفانه روند کار به شکلی پیش رفت که با این هدف چندان همخوانی نداشت.
در عنوان فستیوال هیچ نشانی که مشخص کننده برگزاری آن در ایران باشد به چشم نمی خورد، ناگهان صحبت از فدراسیون شدن آن به میان آمد و گفته شد برای دوره های بعدی فلان کشور و فلان کشور درخواست میزبانی داده اند! فکر کنید چقدر خنده دار است فستیوالی که قرار بوده به نام ایران شناخته شود در کشور دیگری برگزار شود! در تازه ترین خبر مرتبط هم ایشان طی مصاحبه ای با خبرگزاری فارس مورخ ۹ /۰۵/ ۹۲ با عنوان ” فدراسیون جشنواره هنرهای رزمی تاسیس شد ” از جلسات خود با آقای عباسی وزیر ورزش و آقای سجادی معاون وی و تصویب به قول ایشان تاسیس فدراسیون بین المللی توسط وزارت ورزش گفته اند. ایشان اضافه کرده: ” فدراسیون بین‌المللی هنرهای رزمی ۶ سال است که کار خود را آغاز کرده و ما از یک سال گذشته به دنبال ثبت قانونی بودیم تا خارجی‌ها این فستیوال را به نام خود ثبت نکنند”.
خب، اینجا چند سئوال پیش خواهد آمد. آقای نوحی! شما نگران بودید چه چیزی را خارجی ها به نام خودشان ثبت نکنند؟! برگزاری فستیوال را؟! شما که نمی خواهید بگویید تا به حال در هیچ کشوری فستیوالی در این زمینه برگزار نشده و این ابتکار شما بوده؟! اصلا من نوعی یک آمریکایی، یک ایتالیایی یا یک اروگوئه ای؛ حالا اگر بخواهم در کشورم یک فستیوال بین المللی رزمی برگزار کنم خب می روم برگزار می کنم! چه نیازی هست که بیایم چیزی از شما بدزدم و به قول شما به نام خودم ثبت کنم؟!! اصلا چه چیز شما را به نام خودم ثبت کنم؟! عنوان فستیوال شما را؟ خب این هم که معنی نمی دهد! عنوان فستیوال شما “فستیوال جهانی هنرهای رزمی” است، این یک عنوان کلی است و نه من که خود شما و هیچ کس دیگری هم نمی تواند مدعی آن باشد. متاسفانه اولین ایرادی هم که می توان به شما گرفت همین عنوان فستیوال است. اگر قرار بود این فستیوال به قول شما یک فستیوال شناخته شده به نام ایران باشد، به عنوان اولین قدم باید در نام آن هم اسمی که مشخص کننده این موضوع باشد به کار می رفت. مثلا با توجه به اینکه بیشتر دوره های این جشنواره در جزیره کیش برگزار می شود عنوانش را می گذاشتیم “جشنواره بین المللی هنرهای رزمی کیش” و یا مثلا “جشنواره بین المللی هنرهای رزمی ایران”. درواقع شما زمانی می توانستید عنوان جشنواره را ثبت کنید – که مرجع بین المللی آن هم قاعدتا وزارت ورزش ما نیست – که یک اسم خاص در عنوان آن بکار رفته بود. در این صورت هم ایرانی بودن آن مشخص می شد و هم شما خیالتان راحت بود که دیگر اصلا این عنوان به درد هیچ کشور خارجی نمی خورد که به قول شما به اسم خودش ثبت کند! اما عنوان “فستیوال جهانی هنرهای رزمی” آنقدر کلی است که هیچ شنونده ای با شنیدن آن نه تنها به یاد هیچ جشنواره خاص و یا کشور خاصی نمی افتند که این عنوان را می توان به هر جشنواره ای که در هر کشوری در دنیا به صورت بین المللی برگزار شود اطلاق کرد. البته در مورد علت این نوع نام گذاری شما می توان حدسهایی زد. مثلا اینکه اگر شما اسم فستیوال را می گذاشتید “جشنواره بین المللی هنرهای رزمی ایران” آنوقت دیگر نمی شد تیتر بزنید “ایران برای سومین بار میزبان جشنواره بین المللی هنرهای رزمی ایران شد”! یا “ایران در جشنواره بین المللی هنرهای رزمی ایران شرکت می کند”! چون خیلی مسخره بود و همه بهمان می خندیدند! اما حالا که اسمش را گذاشته اید “فستیوال جهانی هنرهای رزمی” دیگر می توانید به راحتی و با اعتماد به نفس در سایت رسمی فدراسیون تیتر بزنید “برای سومین سال پیاپی؛ ایران میزبان فستیوال جهانی ورزش های رزمی شد”! و بسیاری از مخاطبان بی خبر هم کلی ذوق کنند که عجب مدیریت قوی در رشته های رزمی ما وجود دارد که سه سال پشت سر هم میزبانی یک رویداد جهانی را به ایران داده اند! بله! با این عناوین قلمبه سلمبه کار تولید خبرهای آنچنانی خیلی راحت می شود ولی متاسفانه همانطور که اشاره شد با اهدافی که شما در ابتدا برای این جشنواره تعریف کرده بودید منافات دارد.
البته شاید هم منظور شما ثبت کردن دیگر ابتکار شما یعنی “فدراسیون جشنواره هنرهای رزمی” توسط دیگران باشد. این هم از آن حرفهاست. قبلا هم در نقدی به این موضوع پرداخته شد که “جشنواره” یک چیز است و یک تعریف دارد و “فدراسیون” هم چیز دیگری است. اصولا “فدراسیون جشنواره” از آن جمله سازیهایی است که فقط در کشور ما ممکن است برای ابداع و تاسیس یک فدراسیون استفاده شود و شما چه آن را ثبت کنید و چه نکنید می توانید مطمئن باشید که هیچ کشوری از چنین عنوانی استفاده نخواهد کرد!
در انتها این نکته را هم باید گفت که برخلاف تصور برخی از هموطنان، اصولا تاسیس یک فدراسیون یا انجمن، نه کار شاقی است، نه به خودی خود ارزشی اععم از خبری و غیر خبری دارد. در بیشتر کشورهای جهان هر دو- سه نفر می توانند با هم جمع شوند و یک فدراسیون یا انجمن تاسیس کنند و نیاز به مجوز خاصی هم نیست. در کشور ما هم اگر کمی سخت گیری ها برای تاسیس تشکل های مردم نهاد یا NGO ها کم شود، شک نکنید دوستانی که تا به حال در کار تولید سبک های من دراوردی بوده اند یک شبه صدها فقره از این فدراسیونهای جهانی تاسیس خواهند کرد! آن چیزی که اهمیت دارد نه تاسیس یک فدراسیون که جایگاه و اعتبار یک فدراسیون است که این هم نه دستوری است و نه بخشنامه ای و نه به آقای عباسی و سجادی و ایکس و ایگرگ ربطی پیدا می کند. بلکه فقط و فقط درصورت مدیریت صحیح و حرفی برای گفتن داشتن و اقبال جهانی به مرور زمان به دست خواهد آمد. پس بهتر نیست خودمان و دیگران را با این عناوین سرگرم نکنیم و به جای هر روز تاسیس یک فدراسیون – که شکر خدا همه شان هم جهانی هستند – به افزایش کیفی همان فدراسیون های که مشغول کار هستند بپردازیم؟
—
مازیار عبداللهی نیا / ماهنامه رزم آور / شهریور ۹۲
—