انستیتو عملکرد UFC که مدتها بحث آن مطرح بود بالاخره رسما در لاس وگاس آمریکا افتتاح شد. قبلا گفته بودم که اگرچه مسابقات رایج MMA تاثیرات منفی هم بر هنرهای رزمی گذاشته اما بدون تردید در بخش فنی نقش بسیار مثبتی داشته است. پول و سرمایه ای هم که این مسابقات جذب می کنند غیرمستقیم به کل صنعت هنرهای رزمی کمک می کند. نمونه اش همین انستیتو است. این مرکز اگرچه با هدف حفظ سلامت مبارزان UFC و افزایش عملکرد آنها(که درواقع ابزار سازمانهایی مثل UFC برای کسب پول بیشتر هستند) درست شده، اما حاصل آن غیر مستقیم می تواند بر روی روشهای تمرینی کل رزمی کاران تاثیر بگذارد.
بایگانی دسته: خبر
به بهانه تصمیم جواد محجوب برای ورود به MMA
تو خبرها داشتیم که «جواد محجوب» از تیم ملی جودو هم تصمیم گرفته وارد دنیای MMA بشه. این تب و تابی که ظاهرا تو بخش دیگری از ملی پوشها هم افتاده به خودی خود اتفاق بدی نیست، اما به نظر می رسه بخشی از اون حاصل توهمی است که خصوصا در سالهای اخیر برخی از رسانه ها به اون دامن زده اند.
فلش کارتهای آموزش مبانی دفاع شخصی
بخشی از نکات آموزشی و توصیه های ایمنی مرتبط با دفاع شخصی که در متن جزوه های رایگان آموزش «مبانی دفاع شخصی» به آنها اشاره شده بود و پیش از این هم طی سالهای گذشته در قالب پستهای سایت، در اینستاگرام و کانال تلگرام منتشر شده بودند، حالا به شکل فلش کارتهای آموزشی در اختیار شماست. این فلش کارتها جهت استفاده در صفحات شخصی شما در شبکه های اجتماعی هم مناسب هستند.
اطلاعیه
واقعا دوست نداشتم و ندارم اینجا به صورت منفی از کسی نام ببرم، اما متاسفانه گاهی مجبورم. جناب آقای عادل شیرازی رو شاید بشناسید. از مربیان دفاع شخصی هستند که قبلا هم باوجود تذکر حالا دانسته یا نادانسته از مطالب آموزشی و حتی آگهی های این سایت در صفحه فیسبوک، اینستاگرام و کانال تلگرامشون استفاده کرده بودند. متاسفانه توسط دوستی مطلع شدم که این بار جزوات آموزش دفاع شخصی و پست های آموزشی که منتشر می کردم رو سرهم کردند و به اسم خودشون و برادر محترمشون به عنوان کتاب منتشر و به فروش گذاشته اند.
دریافت رایگان مجله بودو اینترنشنال
دو- سه دهه قبل اگر رزمی کاری می خواست ببینه تو دنیای هنرهای رزمی چه خبره و کی به کیه، تقریبا هیچ راهی وجود نداشت، جز پیدا کردن یک مجله رزمی خارجی مثل «بلک بلت»، «تکواندو تایمز» یا «اینساید کونگ فو» که البته خودش کار حضرت فیل بود اما شما رو به دنیا وصل می کرد و هیجانش وصف نشدنی بود. بعد کم کم نشریات رزمی داخلی پیدا شدن، اینترنت وارد کشور و همه گیر شد و رسیدیم به امروز. این روزها دیگه واقعا دیدن یک مجله رزمی خارجی نه اون هیجان رو داره و نه اون کارکرد سابق رو. با این گرونی ارز تهیه این مجلات از نظر مالی هم به صرفه نیست. با این حال شاید بعضی ها از سر کنجکاوی یا علاقه به دسترسی سریع و بدون واسطه به منابع اصلی و یا هر دلیل دیگه ای بخوان سرکی به این مجلات بکشن، بدون اینکه بخوان هزینه بالای اونها رو بپردازن یا از نسخه های کپی غیر قانونی موجود در اینترنت دانلود کنن. اما واقعا راهی هست؟ خب آره!
مک گرگور ۲۵ هزار دلار جریمه شد
اگر بحث فنی را بگذاریم کنار، مسابقاتی شبیه به مسابقات مرسوم MMA هیچگاه معرف واقعی هنرهای رزمی در بعد اخلاقی نبوده اند و چنین ادعایی هم نداشته اند. اینجا ورزش حرفه ایست، پول حرف اول را می زند و جنبه سرگرم کنندگی آن به جنبه اخلاقی اش می چربد.
اما برخلاف تصور برخی، این به آن معنی نیست که در حاشیه این مسابقات انجام هر کاری و هر رفتاری مجاز است و همه همیشه برای رفتار ناشایست برخی از مبارزان جنجالی هورا می کشند. کری خواندن و رجزخوانی در ورزش قهرمانی یک امر پذیرفته شده است. همانطور که در فوتبال هم شاهد هستیم مربیان یا اعضای تیم قبل از هر مسابقه برای هم کری می خوانند. در مسابقات رزمی چون به هرحال اسم مبارزه درمیان است این رجزخوانی ها بعضا پررنگ تر هم هست. اما این رجزخوانی ها هم قواعد و حد و مرز خودش را دارد و آنجا که بخواهد جنبه توهین به خودش بگیرد یا حرکاتی باشد که اثرات منفی اجتماعی داشته باشد بعضا با واکنش برخی از سازمانها یا مراجع ورزشی برخی از کشورها مواجه می شود.
آنالیز مبارزه امیر علی اکبری و هیث هرینگ
ساعاتی پیش در مرحله یک چهارم نهایی رقابتهای RIZIN ژاپن، امیر علی اکبری موفق شد با رای داوران بر هیث هرینگ حریف کهنه کار آمریکایی اش غلبه کند.
راند اول امیر یک شروع طوفانی داشت، ضربات مشت و زانو، زمین زدن هرینگ و ضربات سنگین مشت. مشخصا سعی داشت حریفش را مثل مبارزه های قبلی و با همان شیوه شکست دهد. در یک و نیم دقیقه اول حریف آمریکایی هیچ حرفی برای گفتن نداشت و سناریو داشت مثل همان مبارزه های قبلی پیش می رفت، فقط فرقش این بود که «هرینگ» ناک اوت نمی شد! با به دارزا کشیدن این مرحله دیگر مشهود بود که امیر کمی خسته و ضرب ضرباتش گرفته شده است. راند اول با برتری کامل امیر به پایان رسید.
اگه کریستین می تونه، پس من هم می تونم!
ایشون کریستین و ۵ سالشه. همونطور که می بینید مادرزادی در ناحیه فک و صورت دچار مشکله و علاوه بر اون از هر دو چشم هم نابینا است. اما شاد و شنگول داره کاراته کار می کنه! درواقع مادر خوش فکرش تصمیم می گیره برای اینکه کودکش از منطقه امنش بیرون بیاد ببرتش کلاس کاراته و آقای بیل تیلور مربی باحالش هم قبول می کنه با همه ی سختیهاش به کریستین کاراته یاد بده.
کونگ فو، جهانی شدن و سخنی با مسئولان
قصه فدراسیون «کونگ فو» و ادعاهایش دیگر سالهاست که تکراری شده، اما درست زمانی که می خواهی امیدوار شوی شاید مسئولین جدید ورزش کشور بالاخره متوجه داستان شوند و فکری به حالش بکنند، می بینی اوضاع بدتر شده که بهتر نشده است. در چند روز گذشته شبکه رادیو ورزش در سه نوبت برنامه ای را به نقد و بررسی این فدراسیون و راهکارهای جهانی شدن آن اختصاص داده بود. دوستان عزیز در این برنامه علاوه بر مطرح کردن این ادعا که اصلا «کونگ فو» یک اسم ایرانی است نه چینی و در چین رشته ای با عنوان «کونگ فو» وجود ندارد! هر آنچه دلشان خواست متلک بار رشته های دیگر رزمی – به قول خودشان وارداتی – کردند، بار دیگر ندای جهانی شدن رزم ایرانی سر دادند و با کمال تاسف مسئولین وزارت ورزش و دبیر کل کمیته ملی المپیک هم نه تنها به دفاع تمام قد از آنان پرداختند که از رسانه ها هم گله کردند که چرا از این دوستان حمایت نمی کنند!