مسابقات جهانی تکواندو دوباره بحث های بین منتقدین و مدیریت فدراسیون رو تشدید کرده. راستش من چند سالی هست که هیچ رابطه مستقیمی با حوزه تکواندو نداشتم و بنابراین قطعا صلاحیت این رو هم ندارم که بخوام در مورد مشکلات سالهای اخیر قضاوت کنم. اما وقتی آدم می بینه موفقیت کیمیا علیزاده میشه مایه نگرانی که مبادا فدراسیون خودش رو پشت مدالش قایم کنه و بعد از اونطرف میلاد بیگی که جلوی چشممون با پرچم یه کشور دیگه دور افتخار می زنه می شه نماد «عرق ملی» و «میهن پرستی»، خب قبول کنیم سخت می شه باور کرد که یک طرف ماجرا حق مطلق و طرف دیگه باطل مطلقه و این وسط هیچ حب و بغضی در کار نیست.