این یکی – دو ماه اخیر بیشترمون قطعی مکرر برق رو تجربه کردیم و اینطور که به نظر میاد مدتی باید با این وضعیت کنار بیایم. البته نسل دوران جنگ تجربه این قطعیها رو در سالهای نه چندان دور دارن، اما اینبار ماجرا کمی متفاوته. در اون زمان قطعی برق فقط قطعی برق بود و تقریبا به جز تاریکی در شب هنگام و از دست دادن سریال «اوشین» تبعات خاص دیگهای نداشت! که اونها هم راه حلهای خودش رو داشت؛ معمولا اولی رو با چراغهای اضطراری و چراغ نفتی و گازسوز و دومی رو با تلپ شدن خونه ی فک و فامیلی که برق داشتن میشد حل کرد. اما این روزها از اونجایی که خیلی از وسایلمون با برق کار می کنه، این قطعی برق فقط به تاریکی و از دست دادن فلان برنامه تلویزیونی خلاصه نمیشه. حالا قطعی برق یعنی از کار افتادن تلفن، آسانسور، در پارکینگ، بعضا قطع آب و… که برخی از اونها حتی می تونه ناامنیهایی رو هم در شرایط اضطراری ایجاد کنه. پس بد نیست این روزها حواسمون به یک سری نکات باشه: