بعد از اظهار نگرانی مسئولانNSAC(کمیسیون ورزشی ایالت نوادا) از افزایش «ترش تاکینگ» و اینکه قصد دارن برای گفتار توهین آمیز مبارزان هم جریمه هایی درنظر بگیرن، «دانا وایت» تقریبا این صحبتها رو به تمسخر گرفته و گفته از نظر اون این اظهارات «احمقانه» و برخلاف قانونه. وایت گفته قبل از هرچیز به نظر من به طور قانونی نمی تونن چنین برخوردی داشته باشن و اضافه کرده: فایترها تو قفس به صورت همدیگه مشت می زنن، می تونن همدیگه رو ناک اوت کنن، خفه کنن و… اما نمی تونن یک سری حرفها رو به هم بزنن؟! این مسخره است!
منبع mmafighting.com
رفتار این روزهای دانا وایت مصداق بارز کسیه که «خرش از پل گذشته». زمانی وقتی UFC تو برخی ایالتها ممنوع بود، همه تلاشش این بود که بگه مسابقات ما وحشیانه نیست و کلی از فایترهای ما آدمهای تحصیل کرده ای هستن و حتی مدتی برای فایترهای با اخلاق جایزه درنظر گرفته شده بود و حالا…
البته خیلی مهم نیست که وایت چی می گه و یا NSAC چقدر جدیه و اصلا درصورت عملی کردن وعده هاش در یک ایالت چه تاثیری در کل ماجرا داره. مهم اینه که «ترش تاکینگ» جدی گرفته شده و داره دربارش بحث می شه. حتی وقتی به واکنش کاربران نگاه می کنیم می بینیم بخش قابل توجهی از اونهایی که با «ترش تاکینگ» موافق هستند هم می گن این کری خواندنها باید بین دو فایتر باقی بمونه و نباید کار به توهین به خانواده ها، مذهب، نژاد و ملیت اونها کشیده بکشه.
وایت خودش هم خوب می دونه که فقط یکی – دو اتفاق دیگه شبیه به اونچه در UFC229 روی داد کافیه تا دیگه با یک ایالت طرف نباشه و قضیه جدی بشه. بنابراین اگر واقعبینانه به ماجرا نگاه کنیم می شه حدس زد که حداقل در کوتاه مدت کمی فتیله معدود فایترهایی که خط قرمزهای اخلاقی رو رد می کنن پایین کشیده خواهد شد و اگرچه بعیده برخورد جدی با «ترش تاکینگ» صورت بگیره اما احتمالا کنترل شده تر خواهد بود و می شه حدس زد که حداقل اوضاع از این خراب تر نمی شه.
حقیقت اینه که خیلی از رفتار ناپسند اخلاقی منع قانونی نداره اما عمده مردم به خاطر هنجارهای اجتماعی، فرهنگ، تربیت و باورهاشون اونها رو رعایت می کنند. شاید بد نباشه کمیسیونهای ایالتی به جای برخورد سلبی، برگزارکنندگان مسابقات رو ملزم کنن تو کنفرانسهای مطبوعاتی و سالن وزن کشی تابلوی بزرگی نصب کنن که مثلا روش نوشته شده باشه: «فایتر گرامی! نوع گفتار و رفتار شما نشان دهنده شخصیت و تربیت خانوادگی شماست! حالا برو هرچی دوست داری بگو!» بلکه هم کار فرهنگی برای بعضی جواب داد! خدا رو چه دیدی.
—
مازیار عبداللهی نیا