یک – احتمالا مصاحبه اخیر رئیس محترم فدراسیون ورزشهای رزمی با مجله تصویری «رزم آور» رو دیدید. آقای رشیدی در این گفتگو پیرامون موضوعات اخیر ازجمله ممنوعیت MMA، از درخواستش برای اجازه وزارت ورزش جهت تشکیل کمیته MMA زیر نظر این فدراسیون گفته. اگرچه چنین اقدامی حداقل از نظر روانی می تونه قدم مثبتی باشه و باید به فال نیک گرفت، اما حقیقت اینه که عملا مشکلی را حل نخواهد کرد.
بایگانی برچسب: s
فدراسیون باید مسئولیت عواقب تصمیماتش را بپذیرد
کسانی امروز ادعای حل مشکل کیک بوکسینگ را دارند که دیروز می خواستند مشکل حجاب اسلامی بانوان را در مذاکره با K-1 حل کنند!
اگر به شما بگویم شخصی، فدراسیونی یا سبکی ادعا کرده است که تشکیلات K-1 پیشنهاد برگزاری مسابقاتش در ایران را به ایشان داده و حالا کمیته فنی آنها دارد این پیشنهاد را بررسی می کند، یا آنها با K-1 صحبت کرده اند تا مشکل حضور بانوان با حجاب اسلامی در مسابقات جهانی کیک بوکسینگ حل شود(!)، واکنش شما چه خواهد بود و چه حسی بهتان دست خواهد داد؟ دستتان انداخته ام؟ دارم شوخی می کنم؟ یا دارم ادعاهای یکی از این سبکهای من درآوردی که ضریب هوشی مخاطبانشان را در حد جلبک دریایی فرض می کنند بازگو می کنم؟ هیچ کدام! دقیقا دارم محتوای یک خبر رسمی ادعا شده توسط یک مقام رسمی از یک فدراسیون رسمی که در خبرگزاری رسمی کشور منتشر شده است را بیان می کنم!
UFC ایران، مگه می شه؟ مگه داریم؟!
خیلی سال پیش وقتی رشته های اصطلاحا رینگی در ایران پا می گرفت و رزمی کاران زیادی مشتاق شده بودند در مورد این مسابقات بیشتر بدانند و آرزویشان این شده بود که بتوانند روزی در این رقابتها شرکت کنند، افراد سودجویی هم پیدایشان شد تا با استفاده از این اشتیاق و نیاز ایجاد شده برای خودشان کار و کاسبی راه بیاندازند. سالها بعد نوبت به رقابتهای MMA و مسابقاتی مثل UFC رسید تا تاریخ دوباره تکرار شود. با این تفاوت که حالا تعداد نشریات رزمی و سطح آگاهی رزمی کاران بسیار بیشتر از قبل به نظر می رسید و با وجود وسایل ارتباطی مثل اینترنت و… بعید به نظر می رسید دیگر براحتی قبل فریب دادن و فریب خوردنی اتفاق بیفتد. اما با کمال تاسف ظاهرا همیشه عده ای که بخواهند از ناآگاهی دیگران سوء استفاده کنند و عده ای که آماده فریب خوردن باشند وجود دارند و همدیگر را کامل می کنند!
نقدی بر عملکرد فدراسیون ورزشهای رزمی در مواجهه با مسئله واکو
اختلافات بین مسئولان واکو ایران و فدراسیون ورزشهای رزمی موضوع جدیدی نیست. اکثر دست اندرکاران رزمی کشور از این جدلها و چند و چونش باخبرند. ماراتن نفس گیری که به نظر می رسد به روزهای پایانی خودش نزدیک می شود. موضع نگارنده در باره این موضوع مشخص است و قبلا هم در نقدهای پیشین به آن اشاره کرده و البته مورد لطف جناب نصیری هم قرار گرفته است! موضع “رزم نیوز” هم کاملا مشخص است؛ نوع برخورد آقای نصیری کار را به جایی کشاند که رسما اعلام کند تا اطلاع ثانوی اخبار واکو را پوشش نخواهد داد! پس مشخص است که نه نگارنده و نه “رزم نیوز” قصدشان حمایت از مواضع و عملکرد آقای ناصر نصیری نیست. اما این بدان معنی هم نیست که طرف مقابل بدون نقص است و در مسیر درستی قدم برمی دارد.
لزوم بازنگری در فلسفه وجودی برخی از فدراسیونهای رزمی
مجمع انتخاباتی فدراسیون ورزشهای رزمی پس از کش و قوس های فراوان بالاخره ماه پیش برگزار و محمود رشیدی به عنوان ریاست جدید این فدراسیون انتخاب شد. اگرچه اینکه چه کسی، با چه شناختی از رشته های رزمی و با چه برنامه هایی در راس یک فدراسیون قرار بگیرد بدون تردید در نحوه عملکرد آن فدراسیون موثر است، اما به نظر می رسد مشکلات رشته های رزمی کشور با عوض شدن مدیران و مسئولان فدراسیون ها حل نخواهد شد، چراکه بعضا نفس وجودی برخی از فدراسیونهای ما به شکلی است که خود به خود ایجاد اشکال می کند.
آقای نوحی! شهر آنقدرها هم شلوغ نیست
طبق تصمیم وزارت ورزش، نمایندگان سازمانهای جهانی سه رشته جوجیتسو، کیک بوکسینگ واکو و ساواته از این پس از فدراسیون ورزشهای رزمی جدا و به عنوان زیرمجموعه فدراسیون انجمنهای ورزشی به فعالیت ادامه خواهند داد. از آنجایی که سازمانهای جهانی این رشته ها در تشکیلاتی مثل “اسپورت اکورد” پذیرفته شده و در رقابتهایی مثل بازیهای آسیایی، کامبت گیمز و… رسما حضور دارند، احتمالا این تصمیم به استقلال بیشتر این انجمنها کمک خواهد کرد و راه برای حمایت های رسمی تر در آینده هموارتر خواهد شد. اما پس از انتشار این خبر جناب آقای نوحی ریاست سابق فدراسیون ورزشهای رزمی در گفت و گویی با خبرگزاری تسنیم با انتقاد از این اقدام گفته اند:
فستیوال جهانی هنرهای رزمی یا شو تبلیغاتی فدراسیون؟
در حالیکه به قول خود مسئولان فدراسیون ورزش های رزمی بیشتر از ۶ ماه به برگزاری سومین دوره فستیوال هنرهای رزمی در جزیره کیش مانده است، سرپرست فدراسیون توضیحاتی درباره این دوره از فستیوال داده اند که به نوبه خودش بسیار جالب و تامل برانگیز است. از دعوت «مایک تایسون» به ایران تا صحبت از اینکه این فستیوال، فستیوال «برسی» فرانسه را پشت سر گذاشته و صحبت از هزینه یک میلیارد تومانی برگزاری آن که البته مسئولان وزارت ورزش قرار است پرداخت کنند!! در مورد دعوت از قهرمان اسبق بوکس حرفه ای جهان «مایک تایسون» که حرفی نمی زنیم. از قدیم گفته اند «سنگ بزرگ علامت نزدن است» و تجربه این سالها هم به ما نشان داده که اعلام اینگونه خبرها بیشتر کارکرد تبلیغاتی دارد و نباید زیاد جدیشان گرفت. آوردن «جکی چان» هنرپیشه شاخص سینمای اکشن به دعوت فدراسیون سابق کونگ فو، صحبت از پیشنهاد برگزاری مسابقات جایزه بزرگ K-1 به میزبانی جزیره کیش! آوردن خانم «هیلاری سوانک» هنرپیشه اسکاری هالیوود جهت برگزاری سمینار کیک بوکسینگ برای بانوان ایرانی! و حالا هم دعوت از «مایک تایسون»! سرنوشت این یکی هم احتمالا فرقی با آن قبلی ها که هیچ کدام نه منطق درستی داشت و نه عملی شد ندارد. اما در مورد برخی دیگر از اظهارات مطرح شده – خصوصا در رابطه با مقایسه این فستیوال با جشنواره «برسی» جای بحث بسیار است.