نمی دونم فیلم «کاراته کید» (منظور فیلم اصلی محصول ۱۹۸۴ آمریکا به کارگردانی «جان جی ویلسن») رو دیدید یا نه. فیلمی که به نظر من یکی از شاخص ترین فیلمهای دوست داشتنی و آموزنده رزمی خصوصا برای رده سنی نوجوانانه. در فیلم با شخصیت دوست داشتنی سری فیلم های «کاراته کید» یعنی استاد میاگی به عنوان نمادی از مربیان واقعی رزمی که علاوه بر تکنیک به هنرجویانشون درس زندگی می دن و جان کریز مربی باشگاه «کبرا کای» که نقطه مقابل اوست طرف هستیم. از اون طرف دانیل(با بازی رالف ماکیو) نوجوان شخصیت مثبت فیلم و جانی(با بازی ویلیام زبکا) هم شخصیت مقابل اوست و ماجراهایی که بینشون اتفاق می افته. خیلی ها با این فیلم خاطره دارن و با گذشت بیش از سه دهه هنوز حداقل در آمریکا دیالوگ ها و برخی اشارات به این فیلم رو می شه تو بعضی از تبلیغات و حتی فیلمها و سریالهای تلویزیونی دید.
بایگانی دسته: متفرقه
بدون شرح
مشارکت در چیدن قوطی های کنسرو سبزیجات به عنوان بخشی از برنامه آموزشی دریافت کمربند مشکی!
همزمان با فرا رسیدن سال نو مسیحی، با ابتکار مربی یکی از باشگاهای هنرهای رزمی در ایالات متحده، هنرجویان در چیدن صدها قوطی کنسرو اهدایی برای بی خانمانها که در عرض سه هفته جمع شده بود به عنوان بخشی از تمریناتشون مشارکت کردند. مسئولان روستای جفرسون می گن اینجا روزی ۲۰۰۰ وعده غذای در کنار خیابان سرو می شه و این کنسروهای اهدایی قراره برای استفاده در سال جدید ذخیره بشن.
با ورزش کردن به دیگران کمک کنید!
دنبال انگیزه برای ورزش کردن هستید؟ دوست دارید به دیگران کمک کنید؟ دوست دارید از طریق ورزش کردن در کارهای خیریه شریک بشید؟ اپلیکیشن CharityMiles برای همین کاره! این اپلیکیشن تقریبا شبیه سایر اپلیکیشنهایی است که ورزشکاران برای محاسبه مسافتی که دویدن؛ سرعت حرکتشون و اینجور اطلاعات ازش استفاده می کنن. اما یک تفاوت بزرگ داره و اون اینکه شما با دویدنتون عملا باعث کمک به موسسات خیریه هم خواهید شد! هرچه مسافت بیشتری بدوید میزان کمکتان هم بیشتر خواهد بود! باحاله نه؟
اطلاعیه
واقعا دوست نداشتم و ندارم اینجا به صورت منفی از کسی نام ببرم، اما متاسفانه گاهی مجبورم. جناب آقای عادل شیرازی رو شاید بشناسید. از مربیان دفاع شخصی هستند که قبلا هم باوجود تذکر حالا دانسته یا نادانسته از مطالب آموزشی و حتی آگهی های این سایت در صفحه فیسبوک، اینستاگرام و کانال تلگرامشون استفاده کرده بودند. متاسفانه توسط دوستی مطلع شدم که این بار جزوات آموزش دفاع شخصی و پست های آموزشی که منتشر می کردم رو سرهم کردند و به اسم خودشون و برادر محترمشون به عنوان کتاب منتشر و به فروش گذاشته اند.
اویاما، مردی که کاراته به او مدیون است
امروز سالگرد درگذشت استاد فقید سوسای اویاما ی بزرگ، بنیانگذار کیوکوشین کاراته است. مردی که یادآور اساتید باستانی هنرهای رزمی در عصر حاضر بود. روزگاری مسابقات اوپن سبک او کیوکوشین، میعادگاه خیلی از مدعیان بود. مسابقاتی که هیچ گاه به پول آلوده نشد، جایی که عربده زدن و نفس کش طلبیدن نشان دل و جرات یک مبارز نبود بلکه روح واقعی رزم در نبرد مبارزان ۵۰ کیلویی مقابل حریفانی که دو برابرشان وزن داشتند نمود پیدا می کرد و مبارزات ۱۰۰ نفره که به نوعی ماراتن مبارزه بود، قدرت جسمی و روحی مدعیان را به چالش می کشید. سبک او به یکی از شناخته شده ترین سبکهای رزمی دنیا تبدیل شد چون از دل باشگاههای لوکس بیرون نیامده بود، بلکه ثمره نزدیک به دو سال تمرین و ریاضت در کوهستان بود.
بدون شرح
این روزنامه که ظاهرا ویژه نامه نوروزی خبر ورزشی بوده رو امروز اتفاقی دیدم. توش گفتگویی هم انجام شده با امیر علی اکبری. تو این گفتگو جایی خبرنگار از امیر پرسیده آیا تا حالا پیشنهاد وسوسه کننده ای از دیگر کشورها داشته؟ و پاسخی به نقل از علی اکبری ذکر شده که اگر واقعا گفته های خودش باشه باعث تاسفه. اون در پاسخ گفته عاشق مبارزه با پرچم ایرانه، می تونه به کمپ آمریکایی ها بره و با پرچم اونها مبارزه کنه و همه هزینه هاش رو هم بدن، اما اون علاقه ای به این کار نداره چون عاشق ایرانه و پرچمش رو با هیچ چیز عوض نمی کنه!!!
هنرهای رزمی و روز جهانی معلولین
امروز روز جهانی معلولینه و هنرهای رزمی یکی از میدانهایی است که به خوبی می تونه ثابت کنه اینکه می گن معلولیت محدودیت نیست فقط یک شعار لوس دهن پرکن نیست.
احتمالا داستان جودوکا یک دست رو شنیدیدن:
گگارد موساسی را بهتر بشناسیم
در مورد «گگارد موساسی» که امشب بازی داره این روزها زیاد بحث می شه. اینکه اصلا موساسی ایرانیه؟ ایرانی نیست؟ خودش رو ایرانی می دونه؟ فایتری با این همه افتخارات اگه ایرانی بوده چرا تا بحال آنچنان که باید بهش پرداخته نشده و از این حرفها.
امشب ۲۰۵ فقط یک عدد، و نیویورک فقط یک مکان نیست!
خاطرم هست همان سالهای اولی که مسابقات UFC متولد شده بود هم می شد میدان منیریه تهران فیلمهای ویدئویی اش را با عنوان “مبارزات آزاد” پیدا کرد. البته استقبالی از آنها نمی شد. آن زمان تازه مفهوم “فول کنتاکت” پا به جامعه رزمی ایران گذاشته بود و مبارزه آزاد چیزی محسوب می شد مثل صحنه های مبارزه در فیلم “رینگ خونین” فرانکی! که البته شخص شخیص جناب گراسی در مسابقات اولیه UFC رسما گند زده بود به این باور! برای مردم عادی هم در مقابل جنگولک بازیهای مسابقات “کشتی کچ” که باز آن زمان بازار فیلمهایش داغ بود، این مسابقات هیچ جذابیتی نداشت.