همونطور که احتمالا می دونید چند روز پیش «بن ایل داریوش» مبارز ایرانی تبار UFC در چهارچوب رقابتهای UFC Wichita تو راند دوم با سابمیشن بر «درو دوبر» غلبه کرد. رفتار اخلاقی هم که ازش شاهد بودیم چیز عجیبی نبود و از فایتری مثل داریوش توقعی جز این نمی رفت. حالا رسانه ها بخشهایی از گفتگو باهاش رو منتشر کردن که وقتی درباره «ترش تاکینگ» ازش سئوال می شه می گه: «من وقتی وارد مبارزه می شم نه با ضربه زدن به حریفم مشکلی دارم و نه با ضربه خوردن از اون، با جراحت، با شکسته شدن ساق یا شکسته شدن بینی هم مشکلی ندارم، فکر کنم پنج یا شش بار بینیم شکسته باشه. اما نیازی به خشونت کلامی ندارم، نیازی ندارم که به حریفم حرفهای ناجور بزنم.
بایگانی برچسب: s
برشی از یک مبارزه – قسمت (۵)
یک تاکتیک خوب، تاکتیک لو نرفته است!
این ویدئو رو که یکی از دوستان لطف کردن و فرستادن خودش تا حدی گویای همه چیز هست. مبارزه بین «بن ایل داریوش» از فایترهای با اخلاق ایرانی تبار در مقابل EDSON BARBOZA است. همونطور که می بینید در اواخر راند اول داریوش یک «جب» نشون می ده و بلافاصله می ره برای زیرگیری. موفق نیست اما خطری هم براش پیش نمیاد. حدود دو دقیقه از راند دوم گذشته که دوباره از همین تاکتیک استفاده می کنه؛ جب و بعد زیرگیری! اینبار هم نتیجه ای نمی گیره. به اواخر راند نزدیک می شیم که دوباره عین همین تاکتیک رو پیاده می کنه؛ جب و بعد زیرگیری…اما اینبار دیگه حریف انگار دستش رو خونده و بعد از جب با یک «نی کیک» منتظرشه و ازش پذیرایی می کنه!
درباره MMA بیشتر بدانیم
این روزها دوباره جو عمومی نسبت به مسابقات MMA داغ شده و همچنان کسانی که تازه با این مسابقات آشنا میشن بین مجموعه ای از اطلاعات درست و غلط و برداشتهای شخصی سرگردانند. این کتاب کوچیک نسخه به روز شده همون جزوه قدیمیه “این است MMA” هست که احتمالا خیلی هاتون قبلا دیده بودید، یک سری اطلاعاتش به روز شد و مختصری هم بهش اضافه کردم. امیدوارم بتونه در حد یک راهنمای خیلی ساده برای کسانی که تازه با این رشته آشنا شدن و میخوان بیشتر در موردش بدونن مفید باشه.
این پرچم سه رنگ
می گویند و درست هم می گویند که ملیت و نژاد ازجمله چیزهایی است که نباید آدمها را بر اساسشان مورد قضاوت قرار داد. چون افراد در این مورد حق انتخابی نداشته اند. من و شما خودمان تصمیم نگرفته ایم که در کدام کشور به دنیا بیاییم و چه نژادی داشته باشیم. پس نه منصفانه است که بخاطر نژاد و ملیتمان مورد تحقیر قرار بگیریم و نه این ملیت و نژاد به خودی خود افتخاری محسوب می شود. اما بطور طبیعی انسانها نسبت به کشوری که درآن متولد شده اند یک حس عاطفی و تعلق خاطر دارند. اینکه یک فرد نسبت به کشورش -البته نه در حد متعصبانه و افراطی- احساس غرور داشته باشد خیلی طبیعی است. خیلی اوقات می بینیم که این حس از طرق مختلف مثل احترام یک ورزشکار به پرچم که یکی از نمادهای هر کشور محسوب می شود در میادین ورزشی بروز پیدا می کند. کشور و ملت ما هم از این قاعده مستثنی نیستند و حتی شاید بخاطر پیشینه تاریخی ابراز این احساس پررنگ تر هم باشد. اما چیزی که عجیب است و تابحال ندیده و نشنیده بودیم این است که ورزشکاری بخاطر انجام چنین کاری احساس کند لطفی به مردمش کرده، سرشان منت بگذارد و از آنها گرو کشی کند و یا مردم کشوری انجام چنین کاری را از خودگذشتگی یک ورزشکار محسوب و از او بت بسازند.
مصاحبه اختصاصی با “بن ایل داریوش”
بن ایل داریوش؛ جنگنده در میدان، متواضع در خانه
“بن ایل داریوش” Beneil Dariush از هموطنان آشوری مقیم آمریکاست که مدتی است موفق به حضور در مسابقات UFC شده است. داریوش از مبارزین جوانی است که می توان به موفقیتش در رقابتهای MMA بسیار امیدوار بود. پایه مهارتهای رزمی او با جوجیتسو برزیلی شکل گرفته که یکی از رشته های مهم در MMA است. او نه تنها کمربند مشکی جوجیتسو برزیلی را دارد که در رده های کمربند آبی، بنفش و قهوه ای عنوان قهرمانی جهان را هم در این رشته به دست آورده و جدای آن موی تای را هم در سطح بالای آن دنبال می کند. این سابقه فنی را اگر در کنار روحیه آرام و متواضع او بگذاریم و نیم نگاهی هم به کسب دو پیروزی او در رقابتهای UFC داشته باشیم، و از خاطر نبریم که پیش از ورود به UFC هیچ شکستی در کارنامه حرفه ایش به چشم نمی خورد، می بینیم که می توان نسبت به آینده او بسیار خوشبین بود.این مصاحبه که کاملش را می توانید در شماره مهرماه ماهنامه رزم آور مطالعه کنید به واسطه مادر محترم ایشان خانم “دوریس خوبیر” انجام شد و سعادتی شد تا در کنار یک مبارز، حرفهای مادر یک مبارز را هم بشنویم! این شما و این “بن ایل داریوش”!
داریوش دیشب امید ایرانی ها را زنده کرد!
با وجود انتقاداتی مثل خشن بودن و… که ممکن است به درستی به رقابتهای MMA وارد باشد، باید قبول کرد که فعلا این مسابقات به یک رویداد پرطرفدار در دنیا تبدیل شده و هر ملتی دوست دارد مبارزی از کشورش را در اوج این رقابتها – خصوصا در رقابت های UFC- ببیند. ایرانی ها هم از این قاعده مستثنی نیستند. تا به حال نیز شاهد حضور موفق چندین فایتر ایرانی تبار در این مسابقات بوده ایم. بتازگی “بن ایل داریوش” که از هموطنان آشوری مقیم آمریکا است به جمع این مبارزین اضافه شده است. دیشب داریوش در چهارچوب رقابتهای UFC FIGHT NIGHT 40 که در ابوظبی – امارات متحده عربی برگزار شد به مصاف “رمزی نجیم” حریف آمریکایی-فلسطینی اش رفت. داریوش در این مبارزه با وجود شایستگی که از خود نشان داد شکست خورد، اما آنچه از او دیدیم نوید این را می دهد که شاید بزودی انتظار برای دیدن کمربند قهرمانی UFC بر کمر یک ایرانی تبار به پایان برسد. بیشتر بخوانید